بررسی مقایسه‌ا‌ی تاثیر آموزش رفتارهای خودمراقبتی توسط مراقب سلامتی و همتا بر هموگلوبین گلیکوزیله‌ی بیماران مبتلا به دیابت

Abstract

مقدمه: آموزش خودمراقبتی اساس و شالوده‌ی درمان دیابت است. روش­ های مختلف آموزشی اثرات یکسانی ندارند، لذا این مطالعه با هدف مقایسه­ ی تاثیر آموزش رفتارهای خودمراقبتی توسط مراقب سلامتی و همتا بر هموگلوبین گلیکوزیله‌ی بیماران دیابتی انجام شد. مواد و روش­ ها: در این کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده، 120 بیمار از بین بیماران تحت پوشش کلینیک دیابت شهر بندرعباس انتخاب شدند و با روش تصادفی طبقه‌بندی به سه گروه مراقب سلامتی، همتا و شاهد تخصیص یافتند. ابزار جمع­ آوری اطلاعات شامل پرسش‌نامه‌ی اطلاعات دموگرافیک و برگه­ی ثبت هموگلوبین گلیکوزیله بود. جمع­ آوری اطلاعات در بدو ورود به مطالعه و 12 هفته بعد صورت گرفت. در گروه مراقب سلامتی، علاوه بر آموزش ­های روتین، آموزش ­های سلامتی و خودمراقبتی توسط مراقب سلامتی (پرستار)، در گروه همتا توسط فرد همتا ارائه شد و گروه شاهد فقط آموزش­ های معمول مرکز را دریافت کردند. یافته ­ها: میانگین هموگلوبین گلیکوزیله در سه گروه، پیش از مداخله تفاوت معنی‌داری نداشت (0/29=P). پس از مداخله، نتایج آزمون ANOVA نشان داد که میزان HbA1C به طور معنی‌داری در گروه مراقب سلامتی نسبت به دو گروه دیگر کاهش یافته بود (0/04=P). نتیجه­ گیری: از این مشاهده نتیجه‌گیری می‌شود که آموزش رفتارهای خودمراقبتی توسط مراقب سلامتی شیوه موثری برای کمک به کنترل دیابت در بیماران بوده و ترویج آن می‌تواند در کاهش عوارض بیماران دیابتی ثمربخش باشد.