نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorشیروانی, منوچهرfa_IR
dc.contributor.authorطاهرزاده, کریمfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T15:30:09Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T15:30:09Z
dc.date.available1399-08-23T15:30:09Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T15:30:09Z
dc.date.issued2008-03-01en_US
dc.date.issued1386-12-11fa_IR
dc.identifier.citationشیروانی, منوچهر, طاهرزاده, کریم. (1386). آکرومگالی، آدنوم ترشح‌کننده‌ی هورمون رشد، جراحی ترانس‌اسفنوئیدال. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران, 9(4), 393-397.fa_IR
dc.identifier.issn1683-4844
dc.identifier.issn1683-5476
dc.identifier.urihttp://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-464-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/620785
dc.description.abstractمقدمه: آکرومگالی یک بیماری چند سیستمی با موربیدیتی بالا همراه با کاهش طول عمر بیماران می‌باشد. در مطالعه‌ی حاضر یافته‌های جراحی ترانس‌اسفنوئیدال در 95 بیمار با میکرو یا ماکروآدنوم هیپوفیز که در طول 9 سال در بخش جراحی اعصاب بیمارستان شهدای تجریش مورد عمل قرار گرفته‌ بودند، بررسی شده است. مواد و روش‌ها: مطالعه به صورت Case series روی تمام بیمارانی که با تشخیص آکرومگالی از ابتدای سال 1376 تا پایان سال 1384 در بخش جراحی مغز و اعصاب بیمارستان شهدای تجریش بستری و از طریق ترانس‌اسفنوئیدال تحت عمل جراحی قرار گرفته‌ بودند انجام شده است. تشخیص بیماری با علایم بالینی، بررسی هورمونی، CT اسکن و MRI غده‌ی هیپوفیز با تزریق به صورت دینامیک تأیید شد. یافته‌‌ها: 48 بیمار زن و 47 مرد با میانگین سنی 12±2/39 سال و نسبت 1/1 بررسی شدند. شایع‌ترین تظاهر بالینی بزرگی انتها‌ها و صورت و طول مدت بیماری از شروع علایم تا تشخیص از 10 ماه تا 25 سال با میانگین 43±46 ماه بود. 70 مورد ماکروآدنوم و 25 مورد میکروآدنوم بودند که همه تحت عمل ترانس‌اسفنوئیدال قرار گرفتند. مرگ و میر وجود نداشت و موربیدیتی شامل دیابت بی‌مزه‌ی موقت در 80 مورد و دایم در یک بیمار، رینوره‌ی مایع مغزی نخاعی در 11 مورد و 4 مورد مننژیت بود که همگی با درمان طبی بهبود یافتند. 79 بیمار مورد پی‌گیری داشتند که میانگین مدت پی‌گیری 12±13 ماه بود. براساس GH کمتر از mL/ng 5 بهبودی و بروز درمان در 64% بیماران (76% در میکروآدنوم‌ها و 62% در ماکروآدنوم‌ها) و بر اساس GH کمتر از ng/mL5/2 در 51% موارد (65% در میکروآدنوم‌ها و 44% در ماکروآدنومها) مشاهده شد. در 5 مورد عود بیماری در فواصل زمانی 1 الی 4 سال مشاهده شد که در 4 مورد با عمل جراحی مجدد ترانس اسفنوئیدال کنترل شد و یک مورد نیز مورد رادیوتراپی قرار گرفت. نتیجه‌گیری: جراحی ترانس‌اسفنوئیدال یک روش مناسب برای درمان بیماران مبتلا به آکرومگالی محسوب می‌شودfa_IR
dc.format.extent266
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.relation.ispartofمجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Endocrinology and Metabolismen_US
dc.subjectآکرومگالیfa_IR
dc.subjectآدنوم ترشح‌کننده‌ی هورمون رشدfa_IR
dc.subjectجراحی ترانس‌اسفنوئیدالfa_IR
dc.subjectغدد درون‌ریزfa_IR
dc.titleآکرومگالی، آدنوم ترشح‌کننده‌ی هورمون رشد، جراحی ترانس‌اسفنوئیدالfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشیfa_IR
dc.citation.volume9
dc.citation.issue4
dc.citation.spage393
dc.citation.epage397


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد