مقایسه‌ی خواب شبانه‌ی مبتلایان به دیابت نوع 2، اختلال تحمل گلوکز یا قند خون ناشتا با افراد غیردیابتی

Abstract

مقدمه: سبک زندگی از عواملی است که با تعدیل آن، برآیند مراقبتی در بیماران مبتلا به دیابت بهبود می‌یابد. پژوهش حاضر به منظور مقایسه‌ی وضعیت خواب شبانه‌ی مبتلایان به دیابت نوع 2 با افراد غیر دیابتی یا مبتلا به اختلال تحمل گلوکز - اختلال قند خون ناشتا انجام گرفته است. مواد و روش‌ها: در این پژوهش مقطعی، تعداد 834 نفر شامل 384 دیابتی، 245 نفر با اختلال در تست تحمل گلوکز و 205 نفر سالم شرکت داشتند. داده‌ها با بهره‌گیری از پرسش‌نامه‌های استاندارد و سنجش‌های آزمایشگاهی اندازه‌گیری، و تجزیه و تحلیل داده‌ها با آزمون آماری من‌کوا و با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 16 انجام شد. یافته‌ها: 73% افراد مورد بررسی، زن و میانگین سنی آن‌ها 6/8±4/48 سال بود. میانگین نمره‌ی اختلال در وضعیت خواب افراد دیابتی 6/3±5/6 و در دو گروه دیگر 3/3±8/5 بود. نمره‌ی کلی اختلال وضعیت خواب در زن‌ها به‌ طور معنی‌داری بیشتر از مردها بوده، با سطح تحصیلات رابطه‌ی معنی‌دار معکوس و با سن، شدت افسردگی و سطح هموگلوبین گلیکوزیله رابطه‌ی معنی‌دار مستقیمی داشت. نتیجه‌گیری: اختلال در وضعیت خواب دیابتی، به‌ویژه زنان بارزتر از افراد غیرمبتلا است. با توجه به ارتباط معنی‌دار و مستقیم میزان اختلال خواب با شدت افسردگی، لازم است بهداشت خواب و وضعیت روانشناختی فرد (به‌ویژه از نظر افسردگی) در افراد مستعد و مبتلا به دیابت مورد توجه قرار گیرد.