| dc.contributor.author | سوری, رحمان | fa_IR |
| dc.contributor.author | رواسی, علی اصغر | fa_IR |
| dc.contributor.author | حضرتی مولایی, سعید | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T15:28:21Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T15:28:21Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T15:28:21Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T15:28:21Z | |
| dc.date.issued | 2015-09-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1394-06-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | سوری, رحمان, رواسی, علی اصغر, حضرتی مولایی, سعید. (1394). مقایسه‌ی آثار تمرینات استقامتی پرشدت و مقاومتی بر سطوح آیریزینی و شاخص مقاومت انسولینی در موش صحرایی. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران, 17(3), 224-229. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1683-4844 | |
| dc.identifier.issn | 1683-5476 | |
| dc.identifier.uri | http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-1884-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/620629 | |
| dc.description.abstract | مقدمه: آیریزین مایوکاینی است که از
پروتئین غشایی FNDC5 آزاد میگردد و
تاثیرات مثبتی بر متابولیسم دارد. هدف از تحقیق حاضر، مقایسه‌ی تاثیر تمرینهای
استقامتی پرشدت و مقاومتی بر آیریزین و مقاومت انسولینی در موشهای صحرایی نر بود.
مواد و روش‌ها: 24 سر موش صحرایی نر به طور تصادفی به گروه‌های تمرین
استقامتی پرشدت، مقاومتی و کنترل تقسیم شدند. تمرین استقامتی شدید به مدت 10 هفته
روی تردمیل انجام شد. تمرین مقاومتی شامل بالا رفتن از نردبان با وزنه‌های آویزان
شده به دم حیوان بود. پس از 10 هفته تمرین، غلظت سرمی آیریزین، گلوکز و انسولین اندازه‌گیری
شد. یافته‌ها: سطوح سرمی آیریزین پس از 10 هفته تمرین استقامتی پرشدت در مقایسه با تمرین
مقاومتی به طور معنی‌داری افزایش یافت (008/0=P) و مقادیر گلوکز (001/0=P) و شاخص مقاومت انسولینی (009/0=P) در موشهای گروه تمرین استقامتی
شدید به طور معنی‌داری کمتر از گروه تمرین مقاومتی بود .هم‌چنین، گلوکز و شاخص مقاومت انسولینی موشهای گروه تمرین
استقامتی شدید به طور معنی‌داری (001/0=P) کمتر از گروه کنترل بود. از طرفی، وزن موشها در گروه تمرین
استقامتی شدید به طور معنی‌داری کاهش یافت (008/0=P). در ضمن، بین آیریزین با گلوکز و شاخص مقاومت
انسولینی همبستگی منفی معنی‌داری مشاهده شد، ولی ارتباط معنی‌داری بین آیریزین با
انسولین وجود نداشت. نتیجه‌گیری: تمرینات استقامتی پرشدت در افزایش مقدار
آیریزین و کاهش مقدار گلوکز و شاخص مقاومت انسولینی، در مقایسه با تمرین مقاومتی؛
موثرتر هستند. | fa_IR |
| dc.format.extent | 280 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism | en_US |
| dc.subject | تمرین استقامتی پرشدت | fa_IR |
| dc.subject | تمرین مقاومتی | fa_IR |
| dc.subject | آیریزین | fa_IR |
| dc.subject | مقاومت انسولینی | fa_IR |
| dc.subject | موش صحرایی | fa_IR |
| dc.subject | ورزش | fa_IR |
| dc.title | مقایسه‌ی آثار تمرینات استقامتی پرشدت و مقاومتی بر سطوح آیریزینی و شاخص مقاومت انسولینی در موش صحرایی | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشی | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه تهران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه تهران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه تهران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 17 | |
| dc.citation.issue | 3 | |
| dc.citation.spage | 224 | |
| dc.citation.epage | 229 | |
