مقایسه ید دریافتی، ید ادراری و آزمونهای تیروئید در خانوارهای شهری و روستایی ایلام در سال 1378

Abstract

در مطالعه کشوری که به منظور پایش برنامه مبارزه با IDD در سال 1375 انجام شد، میزان ید ادراری در استان ایلام در گروه استانهای با بالاترین میزان ید ادراری قرار داشت. مطالعه حاضر به منظور تعیین تکرارپذیری یافته‌های سال 1375 و مقایسه بین مناطق شهری و روستایی شهرستان ایلام در سال 1378 انجام شد. مطالعه به شیوه مقطعی و در جمعیت بالای 2 سال صورت گرفت. 75 خانوار در شهر و 61 خانوار در روستاهای تابعه شهرستان ایلام به شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند (352 نفر در شهر و 292 نفر در روستا). غلظت ید، سدیم و پتاسیم دفعی ادرار در یک نمونه تصادفی ادرار اندازه‌گیری شد. نمک مصرفی کل اعضای خانوار در طی دو هفته تعیین و با تقسیم بر تعداد اعضای خانوار، میزان نمک مصرف شده افراد محاسبه گردید. نمونه خون غیرناشتا جهت انجام تستهای تیروئیدی گرفته شد. همچنین پرسشنامه تکرر مصرف غذای ماهانه (FFQ) برای برخی از خوراکی‌های غنی از نمک جهت خانوار تکمیل شد. متوسط سن در شهر 0/19±3/27 و در روستا 6/19±0/26 سال بود NS. ید و سدیم ادراری افراد خانوارهای شهری و روستایی به ترتیب عبارت بودند از ید: 6/8±1/19 و 0/9±6/20 میکروگرم در دسی‌لیتـر (05/0P<) و سدیم 49±157 و 47±166 میلی‌اکی‌والان در لیتر (05/0P<). متوسط نمک دریافتی روزانه هر فرد (بدون محاسبه خوراکیهای غنی شده از نمک) در شهر 3/4±0/9 و در روستا 3/4±6/11 گرم بود. متوسط T3 در خانوارهای شهری 29±141 و در خانوارهای روستایی 25±129 نانوگرم در دسی‌لیتر بود (001/0P<‍‍)؛ سایر آزمونهای تیروئیدی در خانوارهای شهری و روستایی تفاوت معنی‌داری نداشتند. متوسط ید ادراری در شهرستان ایلام نسبت به سال 75 کاهش قابل ملاحظه‌ای یافته است، اما همچنان در حد مطلوب بوده است. متوسط ید ادراری ساکنین روستاهای شهرستان ایلام به طور معنی‌داری بالاتر از ید دفعی ادرار در خانوارهای شهری بوده است؛ دلیل این اختلاف، دریافت بیشترنمک در خانوارهای روستایی است. همچنین بین خانوارهای شهری و روستایی تفاوت معنی‌داری در آزمونها و عملکرد تیروئید بجز T3 دیده نشد.