بررسی میزان اضافه وزن و چاقی در دانشجویان پزشکی دختر دانشگاه گیلان ـ 1382

Abstract

مقدمه: افزایش شهرنشینی و صنعتی شدن در اغلب کشور‌‌‌ها همراه با تغییرات رفتاری و تغذیه‌ای به سمت تغذیه با میزان بالای چربی و انرژی در کنار کم‌تحرکی، باعث اپیدمی چاقی در دنیا شده است.مطالعه‌ی حاضر جهت بررسی این مشکل در دانشجویان پزشکی به عنوان پزشکان آینده به اجرا درآمده است. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه‌ی مقطعی، همه‌ی 282 دانشجوی پزشکی دختر دانشگاه علوم پزشکی گیلان در نیمه‌ی اول سال 1382 تحت مطالعه قرار گرفتند. گرداوری داده‌‌‌‌ها با استفاده از پرسشنامه‌ای حاوی اطلاعات دموگرافیک, رفتارهای تغذیه‌ای، میزان فعالیت فیزیکی و شاخص‌های تن‌سنجی قد، وزن، دورکمر و دور باسن ثبت شد. در این مطالعه افزایش اضافه وزن بر اساس نمایه‌ی توده‌ی بدن بالاتر یا مساوی 25 و چاقی بر اساس نمایه‌ی توده‌ی بدن بالاتر از 30 تعریف شد. چاقی تنه‌ای بر اساس دو شاخص دور کمر بالاتر از80 سانتی‌متر و نسبت دور کمر به باسن بالاتر از 8/0 در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در این مطالعه 23 دانشجو (1/8%) کم وزن، 7/78% دارای وزن طبیعی، 36 نفر دارای اضافه وزن (7/12%) و 1 نفر (4/0%) چاق بودند. بر اساس میزان دور کمر، 29 نفر (2/10%) دانشجویان دارای چاقی بالاتنه و بر اساس دور کمر به باسن 42 نفر (8/14%) دارای چاقی شکمی بودند. پس از آنالیز کوواریانس تنها متغیر مؤثر بر نمایه‌ی توده‌ی بدن، سابقه‌ی چاقی در دوره‌ی کودکی (02/=p) و سابقه‌ی چاقی دوره‌ی نوجوانی و دبیرستان (001/0>p) بود. حدود نیمی از دانشجویان دید درستی از وزن مطلوب خود نداشتند. نتیجهگیری: نتایج به دست آمده از مطالعه‌ی حاضر، نشان دهنده‌ی هم‌زمانی مشکل کم وزنی و افزایش اضافه وزن در دانشجویان از یک طرف و عدم اطلاع از وزن مطلوب از طرف دیگر بوده، لزوم آموزش هر چه بیشتر دانشجویان را در رابطه با مشکلات تغذیه‌ای خاطر نشان می‌سازد.