بررسی هماتولوژی و شکنندگی اسموتیکی گلبول‌های قرمز در موش‌های صحرایی با پرکاری تیروئید

Abstract

مقدمه: پرکاری تیروئید با کم خونی همراه است و هورمون‌های تیروئید با تأثیری که بر تعداد و فعالیت پمپ سدیم/ پتاسیم ـ ATPase و هم‌چنین ترکیب لیپیدی غشای سلول دارند می‌توانند شکنندگی گلبول‌های قرمز را تغییر دهند. در این مطالعه شکنندگی اسموتیکی گلبول‌های قرمز موش صحرایی مبتلا به پرکاری تیروئید با گروه شاهد مقایسه شد. مواد و روش‌ها: 48 سرموش صحرایی نر نژاد ویستار با میانگین وزن 4±221 گرم به چهار گروه تقسیم شدند. گروه اول به مدت 30 روز لووتیروکسین به مقدار 12 میلی‌گرم در لیتر که به آب آشامیدنی اضافه شده بود مصرف کرد، گروه دوم شاهد گروه اول بود. گروه سوم به مدت 60 روز لووتیروکسین مصرف کرد و گروه چهارم شاهد گروه سوم بود. در آخر دوره، اندازه‌گیری کمیت‌های هورمونی و بیوشیمیایی خون انجام شد. برای ارزیابی شکنندگی اسموتیکی، گلبول‌های قرمز به مدت 30 دقیقه در غلظت‌های مختلف کلرورسدیم در 37 درجه سانتیگراد انکوبه شدند و میزان همولیز به‌وسیله‌ی رنگ‌سنجی محلول بالایی اندازه‌گیری شد. همولیز براساس درصد از همولیز گلبول‌های قرمز در حضور آب مقطر (همولیز صد در صد) بیان شد. یافته‌ها: در این مطالعه اگرچه میزان هموگلوبین، هماتوکریت، میانگین هموگلوبین در هر گلبول قرمز و میانگین حجم هر گلبول قرمز در گروه سوم به طور معنی‌دار (05/0p<) نسبت به گروه چهارم افزایش داشت ولی شکنندگی اسموتیکی گلبول‌ها اختلاف معنی‌داری نشان نداد. نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان می‌دهد که اولاً پرکاری تیروئید در موش صحرایی احتمالاً آنمی ایجاد نمی‌کند و ثانیاً شکنندگی اسموتیکی گلبول‌های قرمز تفاوتی با گروه شاهد ندارد.