تأثیر تمرین شدید اسکی آلپاین بر وضعیت آنتی‌اکسیدانی اسکی‌بازان مرد

Abstract

مقدمه: فعالیت‌های ورزشی از یک طرف با افزایش فشار اکسایشی، احتمال تشکیل رادیکال‌های آزاد مضر را افزایش می‌دهد و از طرفی با القای آنزیم‌های ضداکسایشی سبب کاهش رادیکال‌های آزاد می‌شود. نتیجه‌ی نهایی انواع تمرین‌های بدنی در کاهش یا افزایش رادیکال‌های آزاد سؤالی اساسی در مورد آن نوع فعالیت محسوب می‌گردد. مطالعه‌ی حاضر با هدف بررسی وضعیت آنتی‌اکسیدانی اسکی‌بازان آلپاین مرد هنگام تمرین شدید طراحی و اجرا شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه 12 اسکی‌باز آلپاینی مرد (5± 20 ساله) به مدت شش هفته در تمرین‌های شدید اسکی شرکت نمودند. قبل از شروع تمرین‌ها و بلافاصله پس از اتمام آن‌ها نمونه‌ی پلاسما و گلبول‌های قرمز برای سنجش گلوتاتیون، اسیداوریک و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام گرفته شد. یافته‌ها: میزان اسیداوریک پلاسما (به ترتیب 4/1±5/6 و 7/1±3/8 میلی‌گرم در دسی‌لیتر 05/0P<) و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی آن (2/0±1/2 و 3/0±7/2 میلی‌مولار، 05/0 P<) قبل و بعد از تمرین شدید شش هفته‌ای افزایش آماری معنی‌داری داشت. هم‌چنین میزان گلوتاتیون در گلبول‌های قرمز (7/0±4/5 و 9/0±1/6 نانومول بر میلی‌گرم هموگلوبین، 05/0 P<) نیز افزایش معنی‌داری را نشان داد. نتیجه‌گیری: تعادل میان افزایش فشار اکسایشی و القای مسیرهای ضد اکسایشی در فعالیت ورزشی شدید اسکی‌آلپاین بعد از شش هفته به نفع افزایش ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام پلاسما و گلبول‌های قرمز است، لذا این فعالیت سبب افزایش رادیکال‌های آزاد نخواهد شد.