تاثیر آموزش براساس مدل ارتقای سلامت پندر بر سبک زندگی و ابعاد آن در مددجویان با زخم پای دیابتی: یک مطالعهی کارآزمایی بالینی

Abstract

مقدمه: مدل ارتقای سلامت پندر به عنوان چهارچوبی جهت تبیین رفتارهای سبک زندگی ارتقاءدهنده‌ی سلامت در افراد دارای بیماری‌های مزمن مطرح است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش بر اساس مدل ارتقای سلامت پندر بر سبک زندگی و ابعاد آن در مددجویان با زخم پای دیابتی انجام شده است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ کارآزمایی بالینی که در سال ١٣٩٨ انجام شد، ٧٤ مددجو بر اساس معیارهای ورود به روش در دسترس انتخاب و به روش تصادفی بلوک‌بندی شده به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند. پرسش‌نامه‌ی مشخصات جمعیت‌شناختی و ابزار سبک زندگی ارتقاء‌دهنده سلامت توسط دو گروه تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از روش‌های آماری توصیفی و مقایسه‌ای مانند: آزمون‌های تی مستقل، زوجی و تحلیل کوواریانس انجام شد. یافته‌ها: بعد از مداخله، میانگین نمره گروه آزمون در همه ابعاد سبک زندگی به طور معنی‌داری افزایش داشت (0/001P<). بررسی تغییرات دوگروه، ٥٠ روز بعد از مداخله، نمایان‌گر افزایش در میانگین نمرات سبک زندگی و ابعاد آن در گروه آزمون در مقایسه با گروه شاهد بود (0/001>P). نتیجه‌گیری: نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان می‌دهد که آموزش بر اساس مدل ارتقای سلامت پندر می‌تواند منجر به ارتقای سبک زندگی و ابعاد آن در افراد دارای زخم پای دیابتی شود و بنابراین برای ایجاد تغییر در سبک زندگی مددجویان با زخم پای دیابتی، می‌توان از این شیوه آموزشی استفاده نمود.