اثر دوازده هفته تغییر فعالیت‌های زندگی بر بیان ژن و غلظت پلاسمایی آدیپونکتین در مردان چاق

Abstract

مقدمه: چاقی مرکزی موجب کاهش بیان ژن آدیپونکتین و غلظت آن در سرم می‌شود. اثر تغییر فعالیت‌های زندگی (LAM) مطابق با دستورالعمل مراکز کنترل بیماری (CDC) و کالج آمریکایی طب ورزش (ACSM) بر بیان ژن آدیپونکتین و ترشح آن در افراد چاق به خوبی مشخص نیست. هدف از مطالعه‌ی حاضر بررسی اثر 12 هفته LAM بر بیان ژن و غلظت آدیپونکتین پلاسما در مردان چاق بود. مواد و روش‌ها: به این منظور 16 مرد میانسال سالم با میانگین و انحراف معیار سن 01/6±06/42 سال به دو گروه شاهد (تعداد=8) و تمرین (تعداد=8) تقسیم شدند. برنامه‌ی تمرین شامل 12 هفته پیاده‌روی روی نوارگردان مطابق دستورالعمل CDC و ACSM بود. براساس دستورالعمل LAM، آزمودنی‌ها 4 روز در هفته و هر روز 2 مایل را به مدت 30 دقیقه با سرعت 6/6 کیلومتر در ساعت روی نوارگردان راه ‌رفتند. پس از اتمام دوره‌ی تمرین آزمودنی‌ها به مدت یک هفته از هرگونه فعالیت بدنی شدید پرهیز کردند تا ماندگاری اثر تمرین نیز بررسی شود. یافته‌ها: وزن، نمایه‌ی توده‌ی‌ بدن، توده‌ی چربی، درصد چربی، حجم چربی زیرپوستی و احشایی ناحیه‌ی مرکزی، حجم چربی زیرپوستی ناحیه‌ی محیطی، اندازه‌ی دور کمر و لگن و نسبت دور کمر به لگن پس از 12 هفته تمرین LAM نسبت به گروه شاهد کاهش معنی‌دار داشت (05/0>P). یک هفته عدم تمرین تأثیری در تغییرات ایجاد شده در ترکیب بدن نداشت. هم‌چنین، حداکثر اکسیژن مصرفی و بیان ژن آدیپونکتین در بافت چربی زیرپوستی ناحیه‌ی شکم و باسن آزمودنی‏ها پس از 12 هفته تمرین LAM نسبت به گروه شاهد افزایش معنی‏داری پیدا کرد (05/0>P). از طرف دیگر، پس از 12 هفته تمرین LAM اختلاف معنی‌داری در سطح آدیپونکتین پلاسما و پروتئین واکنش‏دهنده با حساسیت بالا (hs-CRP) در سرم بین دو گروه مشاهده نشد اما سطح آدیپونکتین پلاسما پس از یک هفته عدم تمرین نسبت به گروه شاهد افزایش معنی‌دار و سطح hs-CRP سرم پس از این مدت کاهش معنی‌داری یافت (05/0>P). نتیجه‌گیری: هر چند 12 هفته تمرین LAM موجب بهبود ترکیب بدن و آمادگی قلبی ـ تنفسی و بیان ژن آدیپونکتین در مردان چاق ‌شد، شدت و مدت این نوع تمرین‌ها برای افزایش آدیپونکتین پلاسما و کاهش میزان hs-CRP کافی نبود.