بررسی عوامل تنیدگی آور طی مراقبت از بیماران مبتلا به سرطان و درجه اهمیت آنها از دیدگاه پرستاران شاغل در بخشهای سرطان بیمارستانهای وابسته به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی واقع در تهران در سال 1371

Abstract

این پژوهش یک مطالعه زمینه ای، برروی 45 پرستار شاغل در بخش های سرطان سه بیمارستان انستیتوی سرطان، وابسته به وزارت بهداشتی و آموزشی پزشکی تهران، جهت بررسی عوامل تنیدگی آور، طی مراقبت از بیماران مبتلا به سرطان و تعیین درجه اهمیت آن عوامل از دیدگاه پرستاران شاغل در بخش های سرطان می باشد. ابزار گردآوری داده ها در این تحقیق، پرسشنامه ای با 42 سوال، مبتنی بر اهداف ویژه شامل دو قسمت می باشد. قسمت اول مشخصات فردی و قسمت دوم شامل تدابیر مراقبتی تشخیصی، درمانی و نوتوانی جهت بررسی عوامل تنیدگی آور در آنها می باشد. یافته های پژوهش در 10 نمودار و 39 جدول توزیع فراوانی مطلق و نسبی ارائه شده، که همگی بیانگر آن هستند که پرستاران طی ارائه کلیه مراقبت های تشخیصی، درمانی و نوتوانی، تحت تنیدگی به مقیاسهای متفاوت می باشند. از آن جمله رویارویی با واکنشهای مختلف بیمار و خانواده او، تاثیر سوء شیمی درمانی و پرتو درمانی بر پرستار، رویارویی با بیماری که درد میکشد، عدم وجود وسایل ضروری جهت مراقبت از بیمار و خود( پرستار)،مشاهده تاثیر بیماری بر جسم و روان، نقش و زندگی بیمار و حمایت از بیمار جهت سازگاری با این تغیییرات، در پرستاران تنیدگی زیاد و بسیار زیاد ایجاد میکند. متغیرهایی مثل سن، جنس ، وضعیت تاهل، میزان تحصیلات، تعداد متوسط بیماران تحت نظر، نوع بخش، نوبت کاری و سابقه کار بالینی در تنیدگی آنان تاثیر مثبت دارد. براساس یافته های پژوهش، کاربرد یافته ها، در قسمتهای مختلف پرساری، جهت یافتن مشکلات و راه حل های آنها و نهایتا ارتقاء سطح کیفیت مراقبتهای پرستاری، پیشنهاداتی جهت تحقیقات بعدی ارائه شده است.