رفتارهای تطابقی مادران کودکان مبتلا به بیماری های مزمن

Abstract

زمینه و هدف: وجود بیماری مزمن در کودک، خانواده و خصوصا مادر را با چالش زیادی رو به رو می کند. تطابق بهتر و موثرتر، افزایش سطح کیفیت زندگی کودک بیمار و بقیه اعضای خانواده را به دنبال خواهد داشت. این مطالعه با هدف بررسی رفتارهای تطابقی مادران کودکان مبتلا به بیماری های مزمن بستری در بیمارستان مرکز طبی کودکان در سال 1388 صورت گرفته است. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی 161 مادر کودک مبتلا به بیماری مزمن بستری در بیمارستان مرکز طبی کودکان از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از "سیاهه تطابق سلامت برای والدین" برای سنجش نمره کل و نمرات رفتارهای تطابقی در سه گروه رفتاری 1) تمامیت خانواده و مطلوب سازی موقعیت، 2) حمایت اجتماعی، عزت نفس و ثبات روانی و 3) ارتباط و مشاوره پزشکی جمع آوری شد. اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار SPSS نسخه 15و آمار توصیفی و استنباطی (آزمون t مستقل و ANOVA ) آنالیز شد. یافته ها: میانگین نمره کل "سیاهه تطابق سلامت برای والدین" مادران در مطالعه حاضر 66/70 ( انحراف معیار 79/24، دامنه 9- 135) و میانگین نمره رفتارهای تطابقی الگوی یک، 18/29 ( انحراف معیار 08/11، دامنه 6- 57)، میانگین نمره رفتارهای تطابقی الگوی دو، 12/29 (انحراف معیار 7/9، دامنه 7- 54) و میانگین نمره رفتارهای تطابقی الگوی سه، 71/12 (انحراف معیار 5، دامنه 2- 24) بدست آمد. بین متغیرهای مشخصه های فردی و مشخصه های مرتبط با بیماری با نمرات سیاهه ارتباط معناداری به دست نیامد. نتیجه گیری کلی: نمونه های مطالعه اخیر در مقایسه با نمرات طبیعی در الگوهای رفتاری یک و سه نمرات پایین تری کسب کرده و در استفاده از الگوهای رفتاری یک (تمامیت خانواده و مطلوب سازی موقعیت) و سه (ارتباط و مشاوره پرشکی) ناموفق بودند. لذا لازم است در تعامل با مادران توجه بیشتری به این الگوهای تطابقی صورت گیرد. نتایج این مطالعه می تواند چارچوبی را برای مداخلات پرستاری بالینی از کودکان مبتلا به بیماری های مزمن و خانواده های آنها فراهم آورد. آگاهی از رفتارهای تطابقی مورد استفاده مادران به پرستاران امکان طراحی برنامه های مداخلاتی جهت حمایت مناسب از آنها را فراهم می نماید.