عوامل مرتبط با مشارکت پرستاران در تصمیم گیری های بالینی

Abstract

چکیده

زمینه و هدف: مشارکت اعضای تیم بهداشتی­ درمانی در تصمیم­گیری بالینی عاملی کلیدی در ارائه مراقبت­های ایمن و کارآمد است. از آن جا که پرستاران بیشترین تماس را با مددجویان دارند، می­توانند در تصمیم­گیری­های تشخیصی و درمانی نقش مهمی داشته باشند. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت مشارکت پرستاران در تصمیم­گیری­های بالینی و عوامل مرتبط با آن می­باشد.

روش بررسی: جامعه پژوهش این مطالعه مقطعی توصیفی را کارکنان پرستاری بیمارستان­های آموزشی شهر رشت تشکیل دادند. از این جامعه 193 نفر با استفاده از نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای انتخاب شدند. داده­ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و مشارکت درفعالیت­های تصمیم­گیری (PDAQ) جمع­آوری شد و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون­های آماری ضریب همبستگی پیرسون و t مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه ANOVA و معادلات برآورد تعمیم (GEE) با استفاده از SPSS نسخه 16 تحلیل شد.

یافته ها: میانگین نمرات مشارکت پرستاران در تصمیم­گیری­های بالینی در هر سه حیطه مورد بررسی شامل "طرح و شفاف­سازی موضوع"، "پیشنهاد و ارزیابی گزینه­های ممکن" و "انتخاب روش مناسب از بین روش­های پیشنهادی" بیشتر از 50 بود. همچنین نتایج نشان داد نمرات مشارکت افراد متاهل، دارای مدرک کارشناسی­ ارشد، علاقمند به ادامه فعالیت در بخش فعلی و مشغول در بخش ویژه و افراد صبح کار به طور معنی داری بیشتر از بقیه افراد بود (05/0 <(P . سن و سابقه­کار با نمرات مشارکت در تصمیم گیری­های بالینی رابطه معنی­داری داشتند (05/0 (P<. تحصیلات و سابقه­کار فعلی بیشترین تاثیر مثبت و سابقه­کاری بالا و عدم داشتن مسئولیت در بخش، بیشترین تاثیر منفی را در تعیین میزان مشارکت بالینی پرستاران داشتند (00/0 =P). نتیجه گیری کلی: با توجه به اهمیت مشارکت پرستاران در تصمیم گیری بالینی و ارتباط آن با متغیر هایی مانند تحصیلات بیشتر و سابقه حضور در موقعیت های بالینی ویژه توصیه می شود با فراهم آوردن زمینه مناسب در راستای مشارکت بیشتر آنان در فرآیند های تصمیم گیری تلاش شود.