آسیب نیدل استیک و عوامل مرتبط با آن در پرستاران

Abstract

چکیده

زمینه و هدف: آسیب نیدل استیک از جمله رایج ترین آسیب های شغلی در پرستاران است که به دلیل خطر بالقوه انتقال بیماری های عفونی منتقله از راه خون و ترشحات حائز اهمیت است. هدف این مطالعه بررسی وضعیت آسیب نیدل استیک و عوامل مرتبط با آن در کادر پرستاری می باشد.

روش بررسی: در این مطالعه مقطعی 120 نفر از کادر پرستاری بیمارستان امام خمینی سقز در سال 1393 با روش سرشماری انتخاب شدند. داده ها با استفاده از فرم اطلاعات جمعیت شناختی و فرم اطلاعات آسیب نیدل استیک جمع آوری و با استفاده از نرم افزار PASW و روش های توصیفی، آزمون تی تست مستقل، تست دقیق فیشر و کای اسکوئر در سطح معنی داری 05/0 p≤ تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: از 120 کادر پرستاری مورد مطالعه، 53 نفر (2/44%) در طول سال گذشته سابقه آسیب نیدل استیک داشتند. پرستاران آسیب دیده در مقایسه با سایرین سن کمتر (01/0 =p) و سابقه کار کمتری (03/0= p) داشتند. از نظر پوشش واکسیناسیون 111 نفر (5/92%) علیه بیماری هپاتیت B واکسینه شده بودند و بین وضعیت واکسیناسیون علیه هپاتیت B با آسیب نیدل استیک ارتباط معنی داری وجود داشت (03/0 =p). همچنین تنها 14 نفر (7/11%) اقدام به گزارش دهی آسیب خود کرده بودند. نتیجه گیری کلی: با توجه به فراوانی آسیب نیدل استیک در پرستاران لازم است که مدیران پرستاری روش های پیشگیری از آسیب و نحوه برخورد با این مشکل از جمله ایمن سازی محیط کار، کامل کردن پوشش واکسیناسیون و برقراری سیستم گزارش دهی را مورد توجه قرار دهند.