سبک زندگی در سالمندان سقوط کرده مراجعه کننده به بیمارستان‌های شهر اصفهان

Abstract

چکیده زمینه و هدف: سقوط یکی از مشکلات شایع سلامت سالمندان است که نتیجه‌ی تداخل عوامل خطر فراوانی بوده و سبک زندگی از عوامل خطر رفتاری سقوط می‌باشد؛ بنابراین بررسی مؤلفه‌های سبک زندگی و ویژگی‌های جمعیت شناختی در سالمندان سقوط کرده برای بررسی نقش آنها به منظور پیشگیری از سقوط از اهمیت زیادی برخوردار است. این مطالعه با هدف تعیین مؤلفه‌های سبک زندگی در سالمندان سقوط کرده مراجعه کننده به بیمارستان‌های شهر اصفهان انجام گرفت. روش بررسی: این مطالعه یک مطالعه‌ی توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی بود. شرکت کنندگان 200 نفر از سالمندانی بودند که طی یکسال گذشته پس از زمین خوردگی، به اورژانس بیمارستان‌های دولتی شهر اصفهان در سال 1392 مراجعه کرده و سپس مرخص شده بودند. این افراد به روش تصادفی طبقه‌ای انتخاب و وارد مطالعه شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، شامل مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه سنجش سبک زندگی سالم سالمندان بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار SPSSنسخه 17استفاده شد. به منظور توصیف داده‌ها از شاخص‌های توصیفی عددی و برای تحلیل داده‌ها از آزمون‌های تی مستقل، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته‌ها: بیشتر سالمندان (70%) در منزل سقوط کرده و 20 درصد آنان دارای سبک زندگی مطلوب بودند. نمره‌ی سبک زندگی در این سالمندان در مؤلفه‌ی ورزش و فعالیت بدنی 5/11 و مدیریت تنش 16/17 بود. میانگین نمره‌ی روابط اجتماعی و بین فردی 67/21، تغذیه سالم 62/36 و مؤلفه پیشگیری از حوادث 73/53 بود. نتیجه‌گیری کلی: براساس نتایج مطالعه، تنها 20 درصد سالمندان دارای سبک زندگی مطلوب بودند. میزان مؤلفه‌های بررسی شده به جز مؤلفه "پیشگیری از حوادث" در سطح پایینی بود. با توجه به تأثیر سایر عوامل، بهسازی محیط داخل و خارج از منزل و فراهم کردن خدمات رفاهی اجتماعی جهت پیشگیری از مخاطرات توصیه می‌شود.