مقایسه رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت در پرستاران و کارکنان بهداشتی و اداری

Abstract

چکیده

زمینه و هدف: ارتقاء سلامت فرایند توانمندسازی افراد برای افزایش کنترل و بهبود سلامتی‌شان است و بروز رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت، تاثیر قابل توجهی در بهبود سلامت، بهره‌وری و کیفیت زندگی نیروی انسانی در محل کار دارد. این مطالعه با هدف مقایسه رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت پرستاران با کارکنان بهداشتی و اداری انجام شد.

روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، 180 نفر از کارکنان پرستاری، بهداشتی و اداری با استفاده از روش نمونه‌گیری آسان از بیمارستان امام خمینی و مراکز بهداشتی در شهرستان سقز، جهت مقایسه رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت شرکت کردند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه جمعیت شناختی و نیم رخ سبک زندگی رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت جمع آوری شد و با استفاده از آزمون‌های آماری آنالیز واریانس یکطرفه، آنالیز چند متغییره و تی مستقل بوسیله نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: میانگین کل نمرات رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت در میان سه گروه (48/0± 68/2) بود. بیشترین نمره رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت مربوط به کارکنان مراکز بهداشتی بود که در مقایسه با دو گروه دیگر از لحاظ آماری اختلاف معنی داری داشت (05/0>P). در میان حیطه‌های رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت نیز بیشترین نمره کل مربوطه به حیطه‌های تغذیه و رشد معنوی و کمترین نمره نیز مربوط به حیطه فعالیت فیزیکی بود. همچنین یافته‌ها نشان داد که نوع شغل و سطح تحصیلات ارتباط معنی داری با رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت دارند(05/0>P).

نتیجه‌گیری کلی: اگرچه میانگین نمره کل رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت در میان سه گروه مورد مطالعه در سطح مطلوب بود اما این مطلوبیت بایستی در همه حیطه‌های آن خصوصا بعد فعالیت فیزیکی نیز مدنظر قرار گیرد.