نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعزیزی, امیرfa_IR
dc.contributor.authorاسماعیلی, رعناfa_IR
dc.contributor.authorدهقان منشادی, سید مسعودfa_IR
dc.contributor.authorاسماعیلی, سودابهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T13:37:08Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T13:37:08Z
dc.date.available1399-08-23T13:37:08Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T13:37:08Z
dc.date.issued2016-04-01en_US
dc.date.issued1395-01-13fa_IR
dc.identifier.citationعزیزی, امیر, اسماعیلی, رعنا, دهقان منشادی, سید مسعود, اسماعیلی, سودابه. (1395). اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر رضایت زناشویی زوجین متقاضی طلاق. نشریه پرستاری ایران, 29(99), 22-33. doi: 10.29252/ijn.29.99.100.22fa_IR
dc.identifier.issn2008-5923
dc.identifier.issn2008-5931
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.29252/ijn.29.99.100.22
dc.identifier.urihttp://ijn.iums.ac.ir/article-1-2277-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/612835
dc.description.abstractچکیده زمینه و هدف: طلاق به عنوان یکی از غم انگیزترین پدیده‌های اجتماعی، از دیرباز مورد توجه پژوهشگران بوده است. ارتقای رضایت زناشویی از طریق آموزش مهارت‌های زندگی ضروری به زوج‌ها، یکی از راهکارهای مقابله با اثرات منفی ناشی از طلاق است. به همین منظور هدف پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی، بر رضایت زناشویی زوجین متقاضی طلاق بود. روش‌بررسی: پژوهش حاضر از نوع مداخله‌ای (طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و انتساب تصادفی) بود. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده، 32 نفر (16 نفر برای هر گروه) از متقاضیان طلاق مراجعه کننده به دادگاه‌های خانواده شهر تبریز در سال 94 -1393 انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. پس از تکمیل پرسشنامه رضایت زناشویی Enrich و اتمام 10 جلسه آموزش مهارت‌های زندگی گروهی در گروه مداخله (3 ساعت/ دو بار در هفته به مدت یک ماه و نیم)، مجدداً پرسشنامه رضایت زناشویی اینریچ به عنوان پس آزمون در هر دو گروه اجرا شد. سپس داده‌های جمع آوری شده با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره در نرم‌افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: بر اساس یافته‌های مطالعه حاضر، آموزش مهارت‌های زندگی در گروه مداخله به طور معنی داری بر افزایش رضایت زناشویی مؤثر بوده است (001/0>P). به غیر از مؤلفه‌های مدیریت مالی، فعالیت‌های اوقات فراغت و جهت گیری مذهبی زوجین که مداخله بر آنها تاثیر معناداری نداشته است. نتیجه‌گیری کلی: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که توجه به نیازهای بهداشت روانی و مسائل خانوادگی زوج‌های متقاضی طلاق، نتایج مهمی در افزایش رضایت زناشویی به همراه دارد.fa_IR
dc.format.extent573
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه پرستاری ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIran Journal of Nursingen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.29252/ijn.29.99.100.22
dc.subjectآموزشfa_IR
dc.subjectمهارت‌fa_IR
dc.subjectزندگیfa_IR
dc.subjectرضایتfa_IR
dc.subjectزناشوییfa_IR
dc.subjectطلاقfa_IR
dc.subjectپرستاریfa_IR
dc.titleاثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر رضایت زناشویی زوجین متقاضی طلاقfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentاﻧﺸﺠﻮی دﮐﺘﺮی ﺗﺨﺼﺼﯽ رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ، داﻧﺸﮕﺎه ﻟﺮﺳﺘﺎن، ﺧﺮم آﺑﺎد، ایﺮان.fa_IR
dc.contributor.departmentﺎرﺷﻨﺎس ارﺷﺪ رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﻋﻤﻮﻣﯽ، داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان، ﭘﺮدیﺲ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ارس، ﺗﻬﺮان، ایﺮان.fa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران. (*نویسنده مسئول). شماره تماس: 09133539534 Email: masouddehghan1370 @yahoo.comfa_IR
dc.contributor.departmentﮐﺎرﺷﻨﺎس ارﺷﺪ رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﻋﻤﻮﻣﯽ، داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﯽ ﺗﺒﺮیﺰ، ﺗﺒﺮیﺰ، ایﺮان.fa_IR
dc.citation.volume29
dc.citation.issue99
dc.citation.spage22
dc.citation.epage33


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد