فراوانی مصرف داروهای بدون نسخه و عوامل مرتبط در دانشجویان علوم پزشکی گلستان 1392

Abstract

چکیده

زمینه و هدف: با پیشرفت‌های قابل توجهی که در زمینه‌های مختلف علمی به عمل آمده است شاهد دسترسی هرچه بیشتر افراد به داروهای مختلف می‌باشیم، به طوری که این دسترسی راحت، خود به عنوان یک پدیده اجتماعی زیان بخش یعنی استفاده نابجا از دارو دامن‌گیر بشر گردیده است. امروزه خوددرمانی از جمله بزرگ‌ترین مشکلات اجتماعی، بهداشتی و اقتصادی جوامع مختلف از جمله ایران محسوب می‌شود. هدف از این مطالعه شیوع مصرف داروهای بدون نسخه وعوامل مرتبط با آن در دانشجویان علوم پزشکی گلستان 1392 می‌باشد.

روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی 262 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گلستان به صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه روا و پایا شده دارای دو قسمت ویژگی‌های جمعیت شناختی و سوالات دارویی جمع آوری شد. داده‌ها با نرم افزار آماری SPSSنسخه 16 و آزمون کای اسکویر و تی تست مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: شایع‌ترین داروی استفاده شده مسکن 8/84 درصد (229 نفر) و پس از آن آنتی هیستامین‌ها و داروهای ضد سرماخوردگی 5/77 درصد (210 نفر) بود. مهم‌ترین عامل موثر در استفاده دارو، عدم احساس نیاز برای مراجعه به پزشک به دلیل خفیف بودن علائم بیماری (5/67%) و مهم‌ترین منبع برای تهیه دارو داروخانه 1/34 درصد (92 نفر) بوده است.

نتیجه‌گیری کلی: خوددرمانی با داروهای بدون تجویز پزشک از شیوع بالایی بین دانشجویان برخوردار بوده است و شایع‌ترین داروی مورد استفاده مسکن بوده است. خفیف بودن علائم بیماری از عوامل ترغیب کننده بود. آموزش همگانی برای افزایش آگاهی دانشجویان همچنان ضروری به نظر می‌رسد. داده‌ها نشان داد که دانشجویان یکسری از عوامل را در مصرف خودسرانه دارو تاثیرگذار می‌دانستند که در این میان خفیف بودن علائم بیماری در الویت بوده است.