رعایت ایمنی بیمار طی فرایند انتقال خون در بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی تهران

Abstract

چکیده

زمینه و هدف: انتقال خون یکی از فراوان ترین فرایند هایی است که برای بیماران بستری صورت می‌گیرد و با وجود کمک قابل توجه این فرآورده به احیا زندگی، کنترل نادرست آن می‌تواند به عوارضی بیانجامد که خطرات زیادی را به همراه داشته باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی رعایت ایمنی بیمار طی انتقال خون در بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی تهران صورت گرفت.

روش بررسی: این مطالعه توصیفی و از نوع مشاهده‌ای در سال 1393 انجام شد که برای اجرای آن ابتدا دو بیمارستان بزرگ دانشگاه و سپس در هر بیمارستان به تصادف از بخش‌های جراحی، اورژانس و ویژه انتخاب شدند. محقق با مراجعه به بخش‌ها، فرایند انتقال خون موجود را مشاهده می‌نمود. ابزار این پژوهش چک لیستی با 38 سوال بود که توسط محققان براساس راهنماها و پروتکل‌های موجود تدوین شده بود. مشاهدات از پرونده‌ها و هم چنین عملکرد افراد صورت گرفت. تحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و با نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام شد.

یافته‌ها: یافته‌های این مطالعه نشان داد که ایمنی بیمار قبل از تزریق تنها در کمتر از یک پنجم (19.2%) و حین تزریق تقریبا در یک سوم موارد (32.7%) به طور مطلوب برآورده می‌شود. در صورت بروز عوارض بیشتر افراد (بیش از 70%) عملکرد مطلوبی جهت برطرف نمودن عارضه و اطلاع به پزشک داشتند.

نتیجه گیری کلی: با توجه به نتایج مطالعه که نشان داد ایمنی بیمار قبل از تزریق و حین آن وضعیت مطلوبی ندارد، پیشنهاد می‌شود کلاس‌های بازآموزی در این زمینه گذاشته شود و بر اهمیت رعایت ایمنی قبل و حین تزریق به عنوان مرحله‌ای پیشگیرانه جهت جلوگیری از هرگونه خطر و عارضه تاکید شود. هم چنین توصیه می‌شود، کتابچه راهنمای این فرآیند به طور مناسب در دسترس پرستاران جهت مطالعه و اجرا قرار گیرد و تاثیر وجود آنها نیز مورد پژوهش قرار گیرد.