| dc.contributor.author | فارسی, زهرا | fa_IR |
| dc.contributor.author | جباری موروئی, مسعود | fa_IR |
| dc.contributor.author | عبادی, عباس | fa_IR |
| dc.contributor.author | اسد زندی, مینو | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T13:34:24Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T13:34:25Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T13:34:24Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T13:34:25Z | |
| dc.date.issued | 2009-12-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1388-09-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | فارسی, زهرا, جباری موروئی, مسعود, عبادی, عباس, اسد زندی, مینو. (1388). کاربرد الگوی باور بهداشتی در تغییر رفتارهای مراقبت از خود بیماران مبتلا به دیابت. نشریه پرستاری ایران, 22(61), 61-72. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2008-5923 | |
| dc.identifier.issn | 2008-5931 | |
| dc.identifier.uri | http://ijn.iums.ac.ir/article-1-738-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/612638 | |
| dc.description.abstract | زمینه و هدف: دیابت یک بیماری مزمن رو به گسترش و یک مشکل بزرگ بهداشتی در سراسر جهان است. هدف از این مطالعه تعیین تأثیر آموزش در چارچوب الگوی باور بهداشتی بر رفتارهای مراقبت از خود بیماران دیابتیک بود. روش بررسی: این پژوهش یک کارآزمایی بالینی است. جمعیّت مورد مطالعه شامل بیماران مبتلا به دیابت بستری در 4 بیمارستان آموزشی شهر تهران بودند که در سال 85-1384 مورد مطالعه قرار گرفتند. 71 بیمار به روش مبتنی بر هدف انتخاب شده و به طور تصادفی به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند (35 نفر در گروه مداخله و 36 نفر در گروه کنترل). بعد از تعیین نیازها در چارچوب الگوی باور بهداشتی مداخله آموزشی در گروه مورد صورت گرفت. در ویزیت اوّلیه و دو ماه بعد از مداخله ابعاد الگو، رفتارهای مراقبت از خود و آگاهی بیماران از طریق مصاحبه ساختار یافته و پرسشنامه بررسی شد. در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (ویرایش 12) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: قبل از مداخله آزمون تی تست مستقل تفاوت معنی داری را در آگاهی، رفتارهای خودمراقبتی و ابعاد الگو در دو گروه مورد و شاهد نشان نداد (05/0< P ). ولی بعد از مداخله استفاده از همان آزمون بجز در بعد موانع و منافع درک شده در سایر ابعاد الگو بین دو گروه تفاوت معنی داری را نشان داد (05/0> P )؛ همچنین به جز در بعد مراقبت از پا (05/0< P ) در سایر رفتارهای مراقبت از خود بین دو گروه تفاوت معنی داری دیده شد (05/0> P ). آزمون های تی زوج شده و ویلکاکسون پس از مداخله افزایش معنی داری را در میانگین و میانه نمرات آگاهی، حسّاسیّت و شدّت درک شده، خودکارآمدی و رفتارهای مراقبت از خود در بیماران گروه مداخله نشان دادند (05/0> P ). نتیجه گیری: به نظر می رسد الگوی باور بهداشتی در آموزش بیماران دیابتی جهت پیش بینی و تغییر رفتارهای مراقبت از خود مفید باشد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 161 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | نشریه پرستاری ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Iran Journal of Nursing | en_US |
| dc.subject | دیابت – الگوی باور بهداشتی – رفتارهای مراقبت از خود – آگاهی- آموزش | fa_IR |
| dc.subject | پرستاری | fa_IR |
| dc.title | کاربرد الگوی باور بهداشتی در تغییر رفتارهای مراقبت از خود بیماران مبتلا به دیابت | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 22 | |
| dc.citation.issue | 61 | |
| dc.citation.spage | 61 | |
| dc.citation.epage | 72 | |
