نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorبهرامی, نسیمfa_IR
dc.contributor.authorمرادی, محمدfa_IR
dc.contributor.authorسلیمانی, محمد علیfa_IR
dc.contributor.authorکلانتری, زهراfa_IR
dc.contributor.authorحسینی, فاطمهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T13:34:18Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T13:34:19Z
dc.date.available1399-08-23T13:34:18Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T13:34:19Z
dc.date.issued2013-06-01en_US
dc.date.issued1392-03-11fa_IR
dc.identifier.citationبهرامی, نسیم, مرادی, محمد, سلیمانی, محمد علی, کلانتری, زهرا, حسینی, فاطمه. (1392). اضطراب مرگ و ارتباط آن با کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان. نشریه پرستاری ایران, 26(82), 51-61.fa_IR
dc.identifier.issn2008-5923
dc.identifier.issn2008-5931
dc.identifier.urihttp://ijn.iums.ac.ir/article-1-1562-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/612630
dc.description.abstract  چکیده   زمینه و هدف: کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان تنها با بیماری و درمان آن تعیین نمی شود بلکه وابسته به سایر وضعیت­های پزشکی، روانی و اجتماعی است. اضطراب مرگ با اختلال در بعد روانی می­تواند کیفیت زندگی این گروه از بیماران را تحت تأثیر قرار دهد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط اضطراب مرگ با کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان در بیمارستان کوثر قزوین سال1391 انجام شد.   روش­بررسی: در این مطالعه مقطعی، 276 نفر از زنان با تشخیص قطعی سرطان شرکت نمودند. برای گردآوری داده­ها از یک پرسشنامه مشتمل بر سه بخش مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه اضطراب مرگ Templer و کیفیت زندگی McGill استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از آزمون­های آماری توصیفی و تحلیلی شامل آزمون کولموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون خطی در نرم افزار آماری SPSS نسخه 20 انجام شد.   یافته­ها: میانه امتیاز اضطراب مرگ بیماران 48 (دامنه میان چارکی: 8) و میانگین امتیاز کیفیت زندگی آنان 11/25 ± 07/103 بود. بین اضطراب مرگ با کیفیت زندگی (35/0- = rs ) ارتباط معنی­داری وجود داشت ( 001/0> p ). همچنین بین اضطراب مرگ با بعد روانی کیفیت زندگی (38/0- = rs )، سن (13/0- = rs ) و دفعات نماز خواندن (14/0- = rs ) همبستگی وجود داشت ( 001/0> p ). مدل رگرسیون خطی چند گانه نشان داد اضطراب مرگ، میزان حمایت اجتماعی و سطح تحصیلات از پیش­گویی کننده­های کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان بوده اند. نتیجه­گیری کلی: تدوین یک برنامه جامع مراقبتی در بیماران مبتلا به سرطان با توجه به عوامل تأثیرگذار بر کیفیت زندگی آن­ها امکان پذیر خواهد بود. کاهش اضطراب مرگ، افزایش حمایت اجتماعی و ارتقاء سطح تحصیلات از جمله مواردی است که می­تواند کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان را بهبود بخشد.fa_IR
dc.format.extent234
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه پرستاری ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIran Journal of Nursingen_US
dc.subjectاضطراب مرگfa_IR
dc.subjectکیفیت زندگیfa_IR
dc.subjectسرطانfa_IR
dc.subjectزنانfa_IR
dc.subjectپرستاریfa_IR
dc.titleاضطراب مرگ و ارتباط آن با کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentمربی عضو هیأت علمی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentمربی عضو هیأت علمی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکترای پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران (*نویسنده مسئول) تلفن: 02166937120، Email:ma-soleimany@razi.tums.ac.irfa_IR
dc.contributor.departmentمربی عضو هیأت علمی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس پرستاریfa_IR
dc.citation.volume26
dc.citation.issue82
dc.citation.spage51
dc.citation.epage61


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد