همکاری بین حرفه ای از دیدگاه پرستاران و پزشکان

Abstract

زمینه و هدف: همکاری پرستاران و پزشکان، اصلی ضروری برای ارائه مراقبت‌ها است. این پژوهش با بررسی دیدگاه پرستاران و پزشکان در مورد همکاری بین حرفه ­ ای، سعی در نمایان ساختن شرایط موجود جهت اتخاذ تدابیر و ارتقاء روابط حرفه ­ ای دارد.

روش بررسی: در پژوهش حاضر که یک مطالعه توصیفی مقطعی بود، دید 134پرستار و 66 پزشک شاغل در مراکز آموزشی درمانی تبریز از طریق شیوه تصادفی طبقه ­ ای و با استفاده از پرسشنامه جفرسون مورد بررسی قرارگرفت. روایی ابزار یاد شده با استفاده از روایی محتوی و پایایی آن توسط آزمون مجدد بررسی و با توجه به ضریب به دست آمده (86/0) مورد تایید قرارگرفت. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 13 و از طریق آمار توصیفی و آزمون پیرسون، T و ANOVA تجریه و تحلیل شد.

یافته ­ ها: نتایج مطالعه حاکی از نگرش نامطلوب پزشکان نسبت به همکاری بین حرفه ­ ای در حیطه های سلطه­گری پزشکان و استقلال پرستاران بود.اختلاف معنی­داری بین دیدگاه پرستاران و پزشکان در چهارحیطه سلطه کاری پزشکان(001/0> P )، استقلال پرستاران (001/0 (P< ، کار تیمی(003/0 (p= و درمان در برابر مراقبت (001/0 (p< مشاهده شد. در خصوص ارتباط بین متغیرهای دموگرافیک با درک پرستاران و پزشکان از همکاری بین حرفه ای، نتایج نشان داد با افزایش سنوات خدمت، دیدگاه پزشکان بهبود یافته (42/0 , r= 008/0= (p در مقابل پرستاران با افزایش سابقه کار دید نامناسب تری نسبت به همکاری بین حرفه ای پیدا کرده بودند(38/0- , r= 03/0= (p همچنین در بخشهای ویژه نسبت به بخشهای عمومی پرستاران و پزشکان دید بهتری نسبت به همکاری بین حرفه ای داشتند.

نتیجه گیری کلی: با توجه به نتایج مطالعه فوق مبنی بر دید محدود پزشکان نسبت به همکاری بین حرفه ای به ویژه در حیطه ­ های سلطه گری پزشکان و استقلال پرستاران، اتخاذ تدابیر لازم از جمله ایجاد برنامه های آموزشی مشترک بین دانشجویان پرستاری و پزشکی جهت بهبود همکاری بین حرفه‌ای توصیه می­شود.