ارتباط شایستگی فرهنگی پرستاران با رفتارهای مراقبتی آن‌ها در مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران

Abstract

زمینه و هدف: جامعه ایرانی به لحاظ تاریخی دارای بافت چند قومیتی، فرهنگی، زبانی و مذهبی بوده، که این امر در میان مراجعین نظام خدمات سلامت نیز به چشم می‌خورد. با توجه به اهمیت مراقبت، به عنوان مهم‌ترین جزء اقدامات پرستاری و از سویی وجود تفاوت‌های فرهنگی در کشور ایران، و این که بیماران از شهرهای مختلف کشور با فرهنگ‌های متفاوت به مراکز درمانی در شهرهای بزرگ از جمله تهران مراجعه می‌کنند و پرستاران باید در برنامه‌ریزی مراقبت پرستاری اطلاعات ضروری در مورد وضعیت فرهنگی، اجتماعی و قومیتی بیمار به عنوان بخشی از حرفه پرستاری داشته باشند، ضروری به نظر رسید که پژوهشی با هدف تعیین ارتباط شایستگی فرهنگی پرستاران با رفتارهای مراقبتی آن‌ها در مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1398 انجام شود. روش بررسی: این مطالعه مقطعی از نوع همبستگی با مشارکت 200 پرستار شاغل در مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران در شهر تهران که به صورت چند مرحله‌ای خوشه‌ای انتخاب شدند، انجام شد. جمع آوری داده‌ها با استفاده از پرسشنامه شایستگی فرهنگی Perng و Watson و پرسشنامه رفتارهای مراقبتی CBI-42 از ابتدای آبان ماه تا آخر دی ماه 1398 انجام شد. داده‌ها پس از جمع آوری، با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 با آزمون تی مستقل، ANOVA و ضریب همبستگی پیرسون مورد تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته‌ها: میانگین نمره شایستگی فرهنگی پرستاران 02/15 ± 27/66 و میانگین نمره رفتارهای مراقبتی پرستاران 43/0 ± 28 /5 بود. بیشترین نمره میانگین شایستگی فرهنگی مربوط به بعد حساسیت فرهنگی (50/60) وکمترین نمره میانگین مربوط به بعد دانش فرهنگی (25/56) بود. کمترین نمره میانگین رفتارهای مراقبتی مربوط به بعد احترام قائل شدن برای دیگری (09/5) و بیشترین نمره میانگین مربوط به بعد دانش و مهارت حرفه‌ای (43/5) بود. به طور کلی بین شایستگی فرهنگی پرستاران مورد پژوهش و رفتارهای مراقبتی آن‌ها ارتباط معنی‌دار ضعیفی وجود داشت. همچنین بین تمامی ابعاد رفتارهای مراقبتی و شایستگی فرهنگی به غیر از دانش و مهارت و حساسیت فرهنگی (058/0P=) ارتباط معنی‌دار آماری مشاهده شد (05/0>P). همچنین یافته‌ها نشان داد که افرادی که در بخش اورژانس کار می‌کنند سطح شایستگی فرهنگی بالاتری دارند و افراد متأهل دارای سطح بالاتر رفتارهای مراقبتی هستند. نتیجه‌گیری کلی: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بین شایستگی فرهنگی پرستاران و رفتارهای مراقبتی آنها ارتباط معنی‌دار ضعیفی وجود دارد. پیشنهاد می‌شود با تقویت آنها از طریق آموزش‌های آکادمیک و ضمن خدمت باعث بهبود ارائه مراقبت‌های پرستاری به مددجویان شد.