شایستگی مراقبت معنوی پرستاران شاغل در بیمارستان‌های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی البرز

Abstract

زمینه و هدف: توجه به مهارت شایستگی مراقبت معنوی پرستاران، می‌تواند ارزشمند باشد زیرا به نظر می‌رسد پرستاران با بهره‌گیری از این مهارت در محیط پیچیده بالین، قادر می‌گردند که مراقبت‌های بهتری به بیماران خود ارائه دهند. واقع امر آن است که شایستگی مراقبت معنوی، یکی از مفاهیم مطرح در خلق مراقبت‌های پرستاری استاندارد برای بیماران است. بر این اساس، هدف مطالعه حاضر، تعیین شایستگی مراقبت معنوی پرستاران شاغل در بیمارستان‌های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی البرز بود. روش بررسی: در این پژوهش توصیفی- مقطعی، 200 پرستار شاغل در بیمارستان‌های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی البرز شامل بیمارستان‌های کمالی، شریعتی، امام حسین، مدنی و رجایی در سال 1398 طی چهار ماه به شیوه نمونه‌گیری در دسترس، مشارکت نمودند. ابزار گردآوری داده‌ها، ابزار روا و پایا شده شایستگی مراقبت معنوی بود. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری تی مستقل و آنالیز واریانس تحت نرم افزار SPSS نسخه 16، تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج مطالعه حاضر گویای آن بود که نمره کلی شایستگی مراقبت معنوی پرستاران 69/14 ± 21/54 می‌باشد که با توجه به میانه ابزار یعنی 81، این یافته نشان می‌دهد که نمره کلی شایستگی مراقبت معنوی پرستاران از میانه ابزار کمتر شده است. سایر یافته‌های پژوهش، حاکی از آن بود که از میان مشخصات فردی پرستاران، شایستگی مراقبت معنوی با سمت سازمانی (005/0P=) و سابقه کار پرستاری (003/0P=) ارتباط معنی‌دار آماری داشت. به طوری که شایستگی مراقبت معنوی پرستاران به طور معنی‌داری بهتر از سرپرستاران بود. افزون بر آن، شایستگی مراقبت معنوی پرستاران دارای سابقه کار پرستاری با محدوده 1-5 سال، نسبت به سایرین در وضعیت بهتری بود. نتیجه‌گیری کلی: با توجه به این که طبق یافته‌های مطالعه حاضر، شایستگی مراقبت معنوی پرستاران در وضعیت مطلوبی قرار نداشت، باید فرصتی فراهم نمود تا دانش آنان در این زمینه ارتقاء یابد. در واقع، نتایج حاصل از این مطالعه می‌تواند اطلاعات پایه‌ای جهت انجام مطالعات بعدی و همچنین جهت انجام مطالعات مداخله‌ای را در این زمینه فراهم سازد.