بررسی‌مقایسه‌ای‌میزان‌اشباع‌اکسیژن‌خون‌شریانی‌نوزادان‌نارس‌دچار سندرم‌دیسترس‌تنفسی‌در دو وضعیت‌دمر و طاقباز
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
149.8کیلوبایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textپژوهشي
زبان مدرک
فارسیچکیده
مقدمه: دوره‌نوزادی‌یکی‌از با اهمیت‌ترین‌دوران‌زندگی‌است. مهمترین‌علت‌مرگ‌و میر در این‌دوره‌کم‌وزنی‌و نارسی‌می‌باشد و بیشترین‌میزان‌خطر مرگ‌نوزادی‌ما بین‌نوزادانی‌اتفاق‌می‌افتد که‌وزن‌زمان‌تولد آنها پائین‌تر از 1000 گرم‌و طول‌مدت‌حاملگی‌کمتر از 30 هفته‌است. در نوزادان نارس وخامت و شدت بیماریها افزایش می‌یابد و یکی از علل اصلی مرگ‌این‌نوزادان‌سندرم‌دیسترس‌تنفسی‌است. در این‌صورت‌نوزادان‌مبتلا مکررا" دچار قطع‌تنفس‌و افت فشار اکسیژن‌خون‌شریانی‌می‌شوند.هدف: این تحقیق‌به‌منظور مقایسه‌میزان‌اشباع‌اکسیژن‌خون‌شریانی‌نوزادان‌نارس‌مبتلا به‌سندرم‌دیسترس‌تنفسی‌در دو وضعیت‌دمر و طاقباز انجام‌شده‌است. نوع‌پژوهش: مطالعه‌از نوع‌متقاطع( cross over ) بود که‌در آن‌پژوهشگر نوزادان‌نارس‌مبتلا به‌دیسترس‌تنفسی‌را طی‌مدت‌دقیقه‌در وضعیت‌دمر و 45 دقیقه‌دیگر در وضعیت‌طاقباز قرار داده‌است، سپس‌آنها از نظر چگونگی‌اکسیژن‌گیری‌و مراحل‌هیپوکسی‌مورد مقایسه‌قرار گرفتند نمونه: 60 نوزاد نارس‌از بین‌نوزادان‌با سن‌رحمی‌زیر 37 هفته‌که‌مبتلا به‌دیسترس‌تنفسی‌بودند نمونه‌پژوهش‌را تشکیل‌داده‌اند که‌به‌روش‌تدریجی‌انتخاب‌شدند. نتایج: یافته‌های‌حاصل‌با استفاده‌از آزمون‌آماری T زوج‌مورد تجزیه‌و تحلیل‌قرار گرفت. نتایج‌بیانگر آن‌بود که‌میانگین‌درصد اشباع‌اکسیژن‌خون‌شریانی‌در وضعیت‌دمر بطور معنی‌داری‌بیشتر از وضعیت‌طاقباز بوده‌است(155/4 = t ،0001/0 p
کلید واژگان
نوزادان‌نارس‌سندرم‌دیسترس‌تنفسی‌وضعیت‌دمر وطاقباز- اشباع اکسیژنپرستاری
شماره نشریه
29تاریخ نشر
2002-01-011380-10-11
ناشر
دانشگاه علوم پزشکی ایرانشاپا
2008-59232008-5931
