نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorسارا عابدیfa_IR
dc.contributor.authorحاجی کاظمی, افتخارالساداتfa_IR
dc.contributor.authorفرشته جهدیfa_IR
dc.contributor.authorفاطمه حسینیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T13:32:55Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T13:32:55Z
dc.date.available1399-08-23T13:32:55Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T13:32:55Z
dc.date.issued2004-10-01en_US
dc.date.issued1383-07-10fa_IR
dc.identifier.citationسارا عابدی, حاجی کاظمی, افتخارالسادات, فرشته جهدی, فاطمه حسینی. (1383). مراقبت های بهداشت باروری دریافت شده طی دوران معلولیت در زنان معلول جسمی حرکتی. نشریه پرستاری ایران, 17(39), 30-40.fa_IR
dc.identifier.issn2008-5923
dc.identifier.issn2008-5931
dc.identifier.urihttp://ijn.iums.ac.ir/article-1-40-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/612523
dc.description.abstract  مراقبت های بهداشت باروری در زنان معلول جسمی حرکتی مانند زنان سالم حائز اهمیت است. با توجه به این که زنان مبتلا به معلولیت های جسمی حرکتی برای دریافت مراقبت های بهداشت باروری دچار موانع گوناگونی می باشند این پژوهش با هدف تعیین مراقبت های بهداشت باروری دریافت شده طی دوران معلولیت در زنان معلول جسمی حرکتی انجام شده است.   پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی است و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای بود که به صورت خود گزارش دهی تکمیل گردید. در این پژوهش 241 زن معلول جسمی حرکتی 49_15 ساله متأهل عضو جامعه معلولین ایران که به روش سرشماری انتخاب شده بودند، نمونه پژوهش را تشکیل داده اند.   نتایج بیانگر آن بود که 1/3 درصد از مجموع نمونه ها (223 نفر) که در دوران معلولیت ازدواج کرده بودند، مشاوره جنسی دریافت کرده اند. و 9/2 درصد از کل نمونه ها (241 نفر) مشاوره جنسی بعد از ازدواج دریافت کرده اند. مراقبت های تنظیم خانواده (به جز اندازه گیری وزن و معاینه دستگاه تناسلی در اولین مراجعه) در کمتر از50 درصد از نمونه ها انجام شده بود. همچنین معاینه در اولین مراجعه بارداری (به جزآزمایش خون و ادرار) در کمتر از 37 درصد انجام گردیده بود. آموزش های دوران بارداری (به جز آموزش تغذیه و شیردهی) توسط کمتر از 35 درصد از زنان مورد مطالعه دریافت شده بود. تمامی مراقبت های دوره ای بارداری (به جز ویزیت دندانپزشکی) در 75_60 درصد از نمونه ها انجام شده بود. انجام آزمایش پاپ اسمیر در 9/14درصد و آموزش خودآزمایی در 6/4 درصد و معاینه پستان توسط کارکنان بهداشتی در 2/6 درصد نمونه ها انجام شده بود و هیچ کدام از زنان دارای سن بیش از40 سال جهت ماموگرافی ارجاع نشده بودند. طبق یافته های این پژوهش، درصد پایینی از زنان معلول جسمی حرکتی مراقبت های بهداشت باروری را دریافت کرده بودند. لذا توصیه می شود این مسئله مورد توجه سیستم بهداشتی و درمانی و سازمان بهزیستی کشور قرار گیرد و تسهیلات لازم برای انجام این مهم فراهم شود. همچنین بررسی موانع دسترسی زنان معلول جسمی حرکتی به مراقبت های بهداشت باروری ضروری به نظر می رسد.fa_IR
dc.format.extent166
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه پرستاری ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIran Journal of Nursingen_US
dc.subjectمراقبت های بهداشت باروریfa_IR
dc.subjectتوسعه بهداشت باروریfa_IR
dc.subjectزنان معلول جسمی حرکتیfa_IR
dc.subjectپرستاریfa_IR
dc.titleمراقبت های بهداشت باروری دریافت شده طی دوران معلولیت در زنان معلول جسمی حرکتیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume17
dc.citation.issue39
dc.citation.spage30
dc.citation.epage40


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد