نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorرسول اسلامی اکبرfa_IR
dc.contributor.authorربابه شکرآبیfa_IR
dc.contributor.authorنسرین بهبهانیfa_IR
dc.contributor.authorروح انگیز جمشیدیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T13:32:54Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T13:32:55Z
dc.date.available1399-08-23T13:32:54Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T13:32:55Z
dc.date.issued2004-10-01en_US
dc.date.issued1383-07-10fa_IR
dc.identifier.citationرسول اسلامی اکبر, ربابه شکرآبی, نسرین بهبهانی, روح انگیز جمشیدی. (1383). مقایسه توانایی تفکر انتقادی دانشجویان پرستاری ترم های اول و آخر و پرستاران بالینی. نشریه پرستاری ایران, 17(39), 15-29.fa_IR
dc.identifier.issn2008-5923
dc.identifier.issn2008-5931
dc.identifier.urihttp://ijn.iums.ac.ir/article-1-39-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/612522
dc.description.abstract  صاحبنظران پرستاری معتقدند توانایی تفکر انتقادی پرستاران نقش بسیار مهمی در ارائه مراقبت های خاص به هر بیمار، حل مشکلات و اتخاذ تصمیمات پیچیده دارد، به همین جهت لازم است این توانایی در دانشجوی پرستاری پرورش یابد و طی کسب تجارب آموزشی و پس از اشتغال به حرفه پرستاری نیز رشد و توسعه پیدا کند.   این پژوهش با هدف تعیین و مقایسه توانایی تفکر انتقادی دانشجویان پرستاری ترم های اول و آخر و پرستاران بالینی به صورت توصیفی مقایسه ای انجام گردید. جمع آوری اطلاعات در این پژوهش از طریق تکمیل پرسشنامه خود ایفا صورت گرفت. نمونه پژوهش مشتمل بر 172نفر از سه گروه یعنی دانشجویان ترم های اول و آخر پرستاری دانشکده های پرستاری و مامایی و پرستاران دارای حداقل دو سال سابقه بالینی شاغل در بیمارستان های منتخب وابسته به دانشگاه های علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران و شهید بهشتی بودند که به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شده بودند. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد، 93 درصد دانشجویان ترم اول، 94 درصد دانشجویان ترم آخر و 3/98 درصد پرستاران بالینی دارای توانایی تفکر انتقادی ضعیف بودند. هم چنین میانگین امتیازات توانایی استنباط (1 000/0> (P ، تعبیر و تفسیر (026/0 = ( P ، ارزشیابی دلایل (001/0> P ) و توانایی تفکر انتقادی (001/0> P ) دانشجویان پرستاری ترم های اول و آخر به طور معنی داری بالاتر از میانگین امتیازات پرستاران بالینی از نظر توانایی های ذکر شده بود. لیکن بین میانگین امتیازات توانایی های تشخیص پیش فرض ها و استنتاج دانشجویان ترم های اول و آخر و پرستاران تفاوت معنی داری وجودنداشت. با توجه به یافته های این پژوهش مبنی بر این که توانایی تفکر انتقادی دانشجویان ترم آخر علی رغم گذراندن یک دوره چهارساله در آموزش پرستاری با دانشجویان ترم اول تفاوتی نداشته است و توانایی تفکر انتقادی پرستاران بالینی نیز با گذشت حداقل دو سال تجربه بالینی کمتر از توانایی تفکر انتقادی دانشجویان ترم های اول و آخر پرستاری بوده است، می توان بر لزوم بازنگری در استراتژی های آموزشی فعلی و استفاده بیشتر از استراتژی های فعال یادگیری تأکید کرد. همچنین به کارگیری روش های مدیریتی که لازمه آن ها مشارکت فعال پرستاران در تصمیم گیری ها و حل مشکلات خرد وکلان است، توصیه می گردد.fa_IR
dc.format.extent193
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه پرستاری ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIran Journal of Nursingen_US
dc.subjectتوانایی تفکر انتقادیfa_IR
dc.subjectدانشجویان پرستاریfa_IR
dc.subjectپرستاران بالینیfa_IR
dc.subjectپرستاریfa_IR
dc.titleمقایسه توانایی تفکر انتقادی دانشجویان پرستاری ترم های اول و آخر و پرستاران بالینیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume17
dc.citation.issue39
dc.citation.spage15
dc.citation.epage29


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد