بررسی میزان فشار روانی در سرپرستاران بیمارستان های منتخب شهر تهران

Abstract

زمینه و هدف : تغییرات اجتماعی، شرایط اقتصادی، طبقه اجتماعی و شرایط محل زندگی از جمله عوامل فشار زائی به شمار می روند که می توانند مدیران را تحت تأثیر قرار دهند. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان فشار روانی در سرپرستاران بیمارستان های منتخب شهر تهران انجام گردید. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-مقطعی تعداد90 سرپرستاراز طریق سرشماری با استفاده از پرسشنامه متغیرهای فشار روانی شامل (ابهام و تعارض نقش، حوادث زندگی، ساختار سازمانی و عدم حمایت سازمانی) مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: یافته ها حاکی از آن بود که 4/74درصد سرپرستاران دارای فشار روانی طبیعی و 6/25درصد آنان دارای فشار روانی غیرطبیعی بودند. در زمینه رابطه برخی از مشخصات دموگرافیک با فشار روانی، نتایج نشان دادکه بین گذراندن آموزش دوره مدیریت عمومی و فشار روانی رابطه معنی دار آماری وجود دارد(03/0= P )، به ‌طوری‌که سرپرستارانی که دوره های آموزشی مدیریت را گذرانده بودند فشار روانی کمتری را نسبت به گروهی که این دوره ها را نگذرانده بودند، احساس می‌کردند. در این مطالعه از میان مولفه های مرتبط با فشار روانی، تعارض نقش بیشترین فراوانی و عدم حمایت سازمانی کمترین فراوانی را داشتند. نتیجه گیری : بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش مدیران عالی و میانی سازمان های بهداشتی درمانی باید با شفاف سازی نقش، روشن کردن جایگاه و حوزه اختیارات سرپرستاران، ایجاد سازگاری میان تکالیف شغلی سرپرستاران با منابع، مقررات و خط مشی سازمان، میزان فشار روانی را در آنان کاهش دهند.