عملکرد پرستاران در مراقبت از دهان کودکان دارای تهویه مکانیکی: یک مطالعه مشاهده‌ای

Abstract

چکیده

زمینه و هدف: کودکان دارای تهویه مکانیکی به دلیل نداشتن رفلکس سرفه، بلع و همچنین بی‌حرکتی، در معرض خطر ابتلا به پنومونی هستند. بسیاری از راهکارهایی که با هدف پیشگیری از پنومونی ناشی از دستگاه تهویه مکانیکی انجام می‌شود، از مسئولیت‌های مستقیم پرستاران در بالین است. این مطالعه با هدف بررسی عملکرد پرستاران در زمینه مراقبت از دهان کودکان دارای تهویه مکانیکی انجام شد.

روش بررسی: پژوهش حاضر مطالعه توصیفی بود که 100 پرستار شاغل در بخش‌های مراقبت ویژه کودکان طی سال 1394 به صورت نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. ابزار پژوهش شامل فرم مشخصات جمعیت شناختی و سه نوع چک لیست بررسی عملکرد، بر اساس توصیه‌های مبتنی بر شواهد موجود در راهنمای بالینی بهداشت دهان در کودکان دارای تهویه مکانیکی بود. عملکرد هر پرستار توسط یکی از سه نوع چک لیست، سه مرتبه و در نوبت‌های کاری مختلف مشاهده و بررسی شد. نمره عملکرد پرستاران در سه سطح زیر 50 درصد، بین50 تا 9/74درصد و بالای 75 درصد طبقه بندی شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آمار توصیفی صورت گرفت.

یافته‌ها: بیش از نیمی از پرستاران (67%) میانگین نمره عملکرد زیر 50 درصد، 24درصد میانگین نمره عملکرد 50 درصد تا 9/74 درصد و تنها 9 درصد از شرکت کنندگان میانگین نمره عملکرد بالای 75 درصد را کسب کردند. بالاترین نمره عملکرد پرستاران مربوط به پوشیدن دستکش (%980) و کمترین آن مسواک زدن (0%) بود.

نتیجه‌گیری کلی: با توجه به عملکرد ضعیف پرستاران در به کارگیری راهنمای بالینی، به نظر می‌رسد ارائه راهکارهای لازم جهت آموزش پرستاران، فراهم کردن امکانات مناسب اجرای پروتکل‌های مبتنی بر شواهد در زمینه بهبود کیفیت مراقبت‌های بالینی و نیز انجام پژوهش‌هایی جهت بررسی علل عملکرد پایین پرستاران امری ضروری است.