ارتباط کیفیت خواب با کیفیت زندگی تکنولوژیست‌های اتاق عمل شاغل در بیمارستان‌های آموزشی- درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران

Abstract

زمینه و هدف: خواب فرایندی ترمیم کننده برای روان و جسم است و عدم خواب کافی و با کیفیت، فرد را با گذشت زمان به انواع اختلالات جسمی و روانی دچار می‌کند. کیفیت زندگی به معنی برداشت هر فرد از موقعیت خود در زندگی با توجه به شرایط فرهنگی و نظام ارزشی اجتماعی است که در آن زندگی می‌کند. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط کیفیت خواب و کیفیت زندگی تکنولوژیست‌های اتاق عمل شاغل در بیمارستان‌های آموزشی- درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شد. روش بررسی: در این پژوهش توصیفی- تحلیلی، تعداد 134 نفر از تکنولوژیست‌های اتاق عمل بیمارستان‌های آموزشی- درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران به صورت در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه‌ها شامل اطلاعات جمعیت شناختی، شاخص کیفیت خواب Pittsburghوکیفیت زندگی 26 سئوالی (WHOQOL-BREF) بود. برای تجزیه و تحیل داده‌ها از روش تحلیل چند متغیره و همبستگی پیرسون با نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد. یافته‌ها: همبستگی مستقیم و معنی‌داری بین کیفیت زندگی و کیفیت خواب وجود داشت (05/0P<). کیفیت خواب و کیفیت زندگی با هیچ کدام از متغیرهای جمعیت شناختی ارتباط معنی‌داری نداشتند (05/0P >). نتیجه‌گیری کلی: با افزایش کیفیت خواب، تکنولوژیست‌های اتاق عمل کیفیت زندگی بالاتری داشتند. بنابراین از آن جا که کیفیت خواب و کیفیت زندگی بر عملکرد و سلامت تکنولوژیست‌های اتاق عمل تأثیرگذار است، مسئولان امر باید شرایطی را جهت بهبود این دو متغیر از طریق برگزاری کارگاه برای ارائه راهکارهای تنظیم الگوی خواب و افزایش کیفیت زندگی فراهم آورند.