مقایسه تأثیر انحراف فکر و لمس بر شدت درد ناشی از رگ گیری در کودکان 10 – 5 ساله

Abstract

زمینه و هدف: درد ناشی از اقدامات تهاجمی مثل رگ‌گیری، باعث تنش های جسمی و روانی در کودکان شده و بنابراین باید تسکین داده شود. توجه به روش هایی که باعث کاهش درد ناشی از اقدامات تهاجمی در کودکان می‌‌شود یکی از اولویت های مهم در حرفه پرستاری است. این پژوهش با هدف مقایسه تأثیر دو روش انحراف فکر و لمس بر شدت درد ناشی از رگ‌گیری کودکان 10-5 ساله ،انجام شد. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی است که در آن 120 کودک واجد شرایط ورود ،بستری در مراکز آموزشی – درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران، در سه گروه با تخصیص تصادفی مورد مطالعه قرار گرفته اند(40= هر گروه). گروه اول قبل و در حین رگ‌گیری تشویق به بازی حباب‌سازی شدند، گروه دوم، در همین زمان لمس ناحیه تزریق را دریافت کردند و برای گروه کنترل مداخله‌ای انجام نشد. بلافاصله بعد از تزریق شدت درد با مقیاس چهره ونگ و بیکر سنجیده و ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمونهای آماری کای دو، آنوا، شفه توسط برنامه SPSS نسخه 11 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها : نتایج پژوهش نشان دادند که میانگین شدت درد بر اساس مقیاس عددی در روش حباب سازی 77/5، روش لمس 95/5 و در روش روتین 12/8 بود. نتایج آزمون آنوا نشان داد که بین شدت درد در روش عادی با روش لمس و حباب سازی تفاوت معنی داری وجود دارد ( 00/0= P ) ولی بین میانگین شدت درد در روش حباب سازی و لمس اختلاف معنی داری بدست نیامد.( 89/0= P ). نتیجه گیری کلی: هر دو روش بازی حباب سازی و لمس در کاهش شدت درد ناشی از رگ گیری در کودکان موثر است این مداخلات پرستاری کاربردی و آسان هستند و با به کارگیری این روش ها می توان تأثیر منفی درد را در کودکان به حداقل رساند و همکاری کودک را در انجام روش های دردناک بیشتر نمود.