عوامل تنش زای حرفه مامایی از دیدگاه دانشجویان دانشگاههای علوم پزشکی شهر تهران

Abstract

چکیده زمینه و هدف: تنشعاملی استکه با تغییر در ثبات درونی، سبب اختلال و دگرگونی نظم بدن میشود. امروزه استرسبه عنوان جزء لاینفک زندگی است. و به صورت مستقیم و غیرمستقیم میتواند تأثیرات منفی را در صلاحیت عملکردی و سلامتی فرد به همراه داشته باشد. این مطالعه به منظور تعیین دیدگاههای دانشجویان مامایی دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران در مورد عوامل تنشزای حرفه ای در سال ۱۳۸۵ صورت گرفت. روشبررسی: این پژوهشتوصیفی با روشنمونه گیری سرشماری انجام شد. کلیه ۲۶۰ دانشجوی کارشناسی پیوسته ۸۵ وارد مطالعه شدند. ابزارگردآوری داده ها ‐ مامایی پذیرفته شده در سه دانشگاه علوم پزشکی شهر تهران در سال ۸۴ پرسشنامه بود. که در دو بخشمشخصات دموگرافیک و عوامل تنشزا، طراحی گردید. جهت تعیین اعتبار ابزار از روش اعتبار محتوی و برای پایایی آن از روشآزمون مجدد استفاده شد و نهایتًا داده ها، با استفاده از آزمونهای آماری کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. SPSS اسکوئر و ضریبهمبستگی اسپیرمن و با کمک نرم افزار یافته ها: یافته ها نشان داد که مهمترین عامل تنشزا در حرفه مامایی از نظر دانشجویان امکان مواجهه با وضعیتهای (r=۰/۳۳ ،P< ۷۶ ) بود. بین علاقه به رشته تحصیلی و میزان تنشهمبستگی ( ۰۰۰ /۱۷±۲۰/ بحرانی مادر و کودک با میانگین ( ۲ و میزان تنشمعنی دار بود. ولی بین ترم تحصیلی و (P<۰/ و تحصیلات پدر ( ۰۳ (P<۰/ وجود داشت. رابطه شغل مادر ( ۰۲ .(P<۰/ میزان تنشارتباطی دیده نشد( ۰۷ نتیجه گیری: از آنجا که بر اساسیاقته های این مطالعه مهمترین عوامل تنشحرفه ای از دیدگاه دانشجویان متوجه عللی چون استرسها و خطرات حین انجام کار بود، لذا به نظر میرسد تلاشدر جهت بهبود و ارتقاء استانداردهای شغلی موجود و حمایتهای شغلی، قانونی و روانی توسط مدیران می تواند نقشمهمی را در کاهشتنشاین حرفه داشته باشد