بررسی تأثیر آموزش ارتقاء مستمر کیفیت بر دانش، نگرش و عملکرد و میزان رضایت شغلی پرستاران

Abstract

بررسی تأثیر آموزش ارتقاء مستمر کیفیت بر د انش، نگرش و عملکرد و میزان رضایت شغلی پرستاران محمد علی حسینی - دکتر حسین کاکوئی - شیوا شاه زیدی - مارال دیبایی چکیده مقدمه : یکی از مسا ی ل مطرح در مدیریت خدمات پرستاری پایـین بودن و یا عدم رضــایت شغلی پرستاران می‌باشد . از عوارض پایین بودن رضایت شغلی می‌توان از کاهش کیفیت مراقبت، ترک خدمت پرستاران، غیبت از کار و ... نام برد . محققان روش هایی را برای مقابله با کاهش رضایت شغلی عنوان کرده اند که از آن جمله می‌توان به آموزش و اجرای برنامه ارتقاء مستمر کیفیت اشاره نمود که رضایت پرستاران و بیماران را در پی دارد . هدف از این پژوهش تعیین تأثیر آموزش ارتقاء مستمر بر میزان رضایت شغلی و تغییرات دانش، نگرش و عملکرد پرستاران بوده است. مواد و روش کار: در این پژوهش نیمه تجربی دو گروهی ، نمونه‌ها (15 نفر گروه آزمون و 30 نفر گروه شاهد) به صورت مبتنی بر هدف از دو بیمارستان شهدای تجریش و طالقانی شهر تهران انتخاب شدند. ابزار پرسشنامه سنجش رضایت شـــغلی و پرسشنامه سنجش دانش، نگرش و عملکرد بود که ابتدا هر دو گروه از نظر رضایت شغلی و میزان دانش، نگرش و عملکرد در خصوص ارتــقاء مستمر کیفیت مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس گـــروه آزمون طی یک کارگاه دو روزه ارتقاء مستمرکیفیت به روش (فوکوس- پی، دی، سی، ای) آموزش داده شد و بلافاصله پس از آن فقط گروه آزمون مورد سنجش رضایت و مـــیزان تغییرات دانش، نگرش و عملکرد قرار گرفت و نزدیک به دو ماه انجام فرآیندها پیگیری شـده و بعد از طی آن مجدداً از هر دو گروه آزمون رضایت شــغلی به عمل آمده و میـــزان تغییرات دانش، نگرش وعملکرد آنان اندازه گـــیری شد . نتــایج به دست آمده از آزمون‌ها در دو گروه شاهد و مورد قـــبل و بعـــد از آموزش با هــم مقایسه شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمونهای تی مستقل، تی زوجی و تحلیل اندازه‌های مکرر استفاده شد. یافته‌ها: اختلاف معناداری در هیچ یک از متغیرهای رضایت شغلی و متغیر دانش، نگرش و عملکرد در گروه شاهد به وجود ن یامد . نتایج آزمون نشان داد که در مورد متغیرهای فوق اختلاف معناداری پس از مداخله مابین دو گروه شاهد و آزمون وجود دارد و اختلاف معناداری در میانگین نمرات اکتسابی هر دو متغیر در زمان‌های پیش، بلافاصله و دوماه پس از آزمون در گروه آزمون وجود دارد (05/0 p < ). بحث: به دلیل اینکه آموزش ارتقاء مستمر کیفیت در کوتاه مدت نمی‌توانست بر متغیر حقوق و پرداخت تأثیرگذار باشد این متغیر از متغیرهای پرسشنامه رضایت شغلی حذف شده است و در این تحقیق مورد بررسی قرار نگرفته است و در کل یافته‌های این تحقیق نشان داد که آموزش ارتقاء مستمر کیفیت موجب افزایش رضایت شغلی و تغییر در جهت بالا بردن دانش نــــگرش و عملکرد پرستاران شاغل در بیمارستان‌هـای شهـدای تجریش و طالقــانی شهر تهران گردیده است. نتیجه گیری: نتایج حاصـــل از این پژوهش نشان داد که آموزش ارتقاء مستمر کیفیت موجب تغییر در دانش، نگرش و عملکرد پرســـتاران شده و آنرا ارتقــاء داده است . همچنین یافته‌های حاصــل از این پژوهــش حاکی از این بود که میزان رضـایت شغلی پرستاران با آموزش ارتقاء مستمر کیفیت بالا رفته است واژه‌های کلیدی: ارتقاء مستمر کیفیت، رضایت شغلی، دانش، نگرش و عملکرد، پرستاران