پیش بینی عملکرد انطباقی پرستاران براساس ابعاد سرمایه روانشناختی و هوش معنوی (مطالعه موردی بیمارستان شهید زاده بهبهان)

Abstract

مقدمه: عملکرد انطباقی پرستاران به عنوان سازه جدید در حوزه عملکرد شغلی نقش بسزایی در اثربخشی مراکز بهداشتی و درمانی دارد. در همین راستا تحقیق حاضر در پی بررسی توان پیش بینی عملکرد انطباقی پرستاران بیمارستانهای شهر بهبهان از طریق ابعاد سرمایه روانشناختی و هوش معنوی می‌باشد. روش کار: روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی می‌باشد، جامعه آماری تحقیق را کلیه پرستاران بیمارستان شهید زاده شهر بهبهان (166 = N) می‌باشد، حجم نمونه (115 = n) از طریق جدول نمونه گیری مورگان مشخص و نمونه مورد نیاز به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند، جهت گردآوری اطلاعات از سه پرسشنامه استاندارد عملکرد انطباقی چابانیر_وارن، الکرمی و واندنبرگ، پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز و پرسشنامه هوش معنوی سهرابی و ناصری به ترتیب با ضریب پایایی (94/0، 92/0 و 74/0) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از روشهای آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره) به وسیله نرم افزار SPSS 16 انجام گرفت. یافته‌ها: تحلیل داده‌ها نشان داد بین سرمایه روانشناختی و هوش معنوی با عملکرد انطباقی رابطه مثبت معناداری وجود دارد. همچنین تحلیل داده‌ها نشان داد که از بین مؤلفه‌های سرمایه روانشناختی به ترتیب مؤلفه تاب آوری (43/0 = β) و خودکارآمدی (25/0 = β)، و از بین مؤلفه‌های هوش معنوی به ترتیب خودآگاهی متعالی (34/0 = β)، شکیبایی (31/0 = β)، تجارب معنوی (18/0 = β) قادر به پیش بینی عملکرد انطباقی پرستاران بودند، بدین معنا با بالا رفتن سرمایه روانشناختی و هوش معنوی پرستاران، عملکرد انطباقی آنها نیز افزایش می‌یابد. نتیجه گیری: ضرورت دارد که مدیران مراکز بهداشتی و درمانی، برنامه ریزی‌های لازم را نسبت به ارتقاء سرمایه روانشناختی و هوش معنوی بعمل آورند تا از این طریق عملکرد انطباقی پرستاران به عنوان یکی از شاخص‌های مهم عملکرد شغلی، ارتقاء پیدا کند.