تأثیر فشردن قفسه سینه در زمان بازدم قبل از ساکشن داخل تراشه بر میزان خروج ترشحات راه هوایی بیماران تحت تهویه مکانیکی

Abstract

مقدمه: یکی از معمول‌ترین روش‌های پاکسازی راه هوایی بیماران تحت تهویه مکانیکی انجام ساکشن داخل تراشه می‌باشد. به منظور تسهیل خروج ترشحات راه هوایی این بیماران می‌توان از تکنیک‌های فیزیوتراپی قفسه سینه قبل از ساکشن استفاده نمود. این پژوهش به منظور تعیین تأثیر فشردن قفسه سینه در زمان بازدم قبل از ساکشن داخل تراشه‌ بر میزان خروج ترشحات راه هوایی بیماران تحت تهویه مکانیکی انجام شد.روش: این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی با طرح متقاطع می‌باشد. نمونه‌های پژوهش شامل 70 بیمار تحت تهویه مکانیکی بستری در بخش‌های مراقبت‌های ویژه و اورژانس مرکز آموزشی و درمانی حضرت رسول اکرم (ص) تهران بودند. بیماران به روش نمونه‌گیری در دسترس مبتنی بر هدف انتخاب شدند. بر روی هر کدام از بیماران‌ دو مداخله ساکشن داخل تراشه‌ با و بدون فشردن قفسه سینه در زمان بازدم انجام شد و بین دو مداخله حداقل 3 ساعت فاصله وجود داشت. تکنیک فشردن قفسه سینه در زمان بازدم به مدت 5 دقیقه قبل از ساکشن داخل تراشه انجام شد. ترشحات در محفظه‌ای با وزن مشخص که به کاتتر ساکشن متصل شده بود جمع‌آوری گردید. ابزار گردآوری داده‌ها یک برگه ثبت اطلاعات بود. داده‌ها با استفاده از آزمون تی‌زوج توسط نرم‌افزار SPSS v.11.5 تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین میزان خروج ترشحات از سینه با تکنیک بدون فشار 21/3 و با تکنیک با فشار 66/3 بوده است. آزمون آماری تفاوت میانگین‌ها تی زوجی تفاوت معناداری را از نظر خروج میزان ترشحات در دو تکنیک مشاهده گردید (0001/0p<). نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان داد که انجام ساکشن داخل تراشه با فشردن قفسه سینه در زمان بازدم بیشتر از انجام ساکشن داخل تراشه به تنهایی موجب خروج ترشحات راه هوایی بیماران تحت تهویه مکانیکی شد لذا پیشنهاد می‌گردد که در این بیماران قبل از ساکشن داخل تراشه از تکنیک فشردن قفسه سینه در زمان بازدم استفاده شود.