• ثبت نام
    • ورود به سامانه
    مشاهده مورد 
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • پژوهش پرستاری
    • دوره 11, شماره 5
    • مشاهده مورد
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • پژوهش پرستاری
    • دوره 11, شماره 5
    • مشاهده مورد
    JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

    بررسی ارتباط دی اکسیدکربن انتهای بازدمی و بازگشت گردش خون خودبه خودی حین احیای قلبی- ریوی

    (ندگان)پدیدآور
    موحدی, علیکاوسی, علیمعینی قمچینی, وحیدبهنام وشانی, حمیدرضاریحانی, حمیدرضامحمدی, غلامرضاملک زاده, جواد
    Thumbnail
    دریافت مدرک مشاهده
    FullText
    اندازه فایل: 
    731.9کیلوبایت
    نوع فايل (MIME): 
    PDF
    نوع مدرک
    Text
    پرستاری بهداشت جامعه
    زبان مدرک
    فارسی
    نمایش کامل رکورد
    چکیده
    مقدمه: بازگشت جریان خون خودبه‌خودی هدف اولیه احیاء در ایست قلبی بوده و کیفیت احیای قلبی ریوی عامل مهم تعیین‌کننده بازگشت جریان خون خودبه‌خودی بیمار است. درنتیجه بررسی دی اکسید کربن انتهای بازدمی در بیماران می‌تواند بازخوردی از کیفیت احیا، باشد. این مطالعه باهدف تعیین ارتباط دی اکسیدکربن انتهای بازدمی و بازگشت گردش خون خودبه‌خودی حین احیاء قلبی ریوی انجام شد. روش کار: در این مطالعه توصیفیمقطعی از نوع همبستگی، 80 مورد احیای قلبی ریوی براساس معیار ورود و خروج و به روش نمونه‌گیری غیرتصادفی در دسترس در بیمارستان قائم (عج) شهر مشهد در سال 1392، انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده فرم دو قسمتی اطلاعات دموگرافیک بیماران و اطلاعات مربوط به روند پیشرفت احیاء قلبی ریوی شامل میزان دی اکسید کربن انتهای بازدمی و نتایج احیاء بود. در ابتدای احیای قلبی، کاپنوگراف به لوله تراشه بیماران متصل و اعداد مربوط به دی اکسیدکربن انتهای بازدمی بیماران ثبت شد و رابطه آن با بازگشت گردش خون خودبه‌خودی (وجود نبض فمورال قابل لمس و فشارخون سیستولیک بیشتر از 80 میلی‌متر جیوه برای زمانی طولانی‌تر از 3 دقیقه در اثر احیاء) بررسی شد. داده‌ها پس از جمع آوری توسط نرم‌افزار SPSS ویرایش 16 و با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و فراوانی) و آمار استنباطی (مجذورکای، دقیق فیشر و تی مستقل، ضریب همبستگی و رگرسیون خطی) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: میانگین سنی بیماران 1/5± 67/3سال، 47/5درصد مذکر و در 98/8درصد، ریتم اولیه قلبی آسیستول بود. دی اکسیدکربن انتهای بازدمی در بیمارانی که بازگشت گردش خون خودبه‌خودی داشتند، 13/7± 21/6میلیمترجیوه و در بیمارانی که بازگشت گردش خون خودبه‌خودی نداشتند، 10/2± 17/7میلی‌متر جیوه بود (0/16= P). نتایج نشان داد در بیمارانی که دی‌اکسیدکربن انتهای بازدمی حین احیاء در آنها در گروه کمتر از یک میلی‌مترجیوه بود، میزان بازگشت گردش خون خودبه‌خودی، 2/41 درصد و در بیمارانی که در در گروه 40-31 میلی‌مترجیوه بودند، میزان بازگشت گردش خون خودبه‌خودی، 75 درصد بود. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که میزان دی اکسیدکربن انتهای بازدمی بالا در حین احیاء قلبی ریوی، احتمال بازگشت گردش خون خودبه‌خودی را بیشتر می‌کند. درنتیجه استفاده از مانیتورینگ دی اکسید کربن انتهای بازدمی در حین احیاء قلبی ریوی به اعضای تیم احیاء توصیه می‌شود.
    کلید واژگان
    احیای قلبی ریوی
    دی‌اکسیدکربن انتهای بازدمی
    بازگشت گردش خون خود به‌خودی
    پرستاری

    شماره نشریه
    5
    تاریخ نشر
    2016-12-01
    1395-09-11
    ناشر
    انجمن علمی پرستاری ایران
    سازمان پدید آورنده
    دانشگاه علوم پزشکی نیشابور، نیشابور، ایران
    دانشگاه علوم پزشکی نیشابور، نیشابور، ایران
    دانشگاه علوم پزشکی نیشابور، نیشابور، ایران
    دانشگاه علوم پزشکی نیشابور، نیشابور، ایران
    علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
    دانشگاه علوم پزشکی نیشابور، نیشابور، ایران
    علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

    شاپا
    1735-7012
    1735-9074
    URI
    https://dx.doi.org/10.21859/ijnr-11056
    http://ijnr.ir/article-1-1846-fa.html
    https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/611556

    مرور

    همه جای سامانهپایگاه‌ها و مجموعه‌ها بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌هااین مجموعه بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌ها

    حساب من

    ورود به سامانهثبت نام

    آمار

    مشاهده آمار استفاده

    تازه ترین ها

    تازه ترین مدارک
    © کليه حقوق اين سامانه برای سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران محفوظ است
    تماس با ما | ارسال بازخورد
    قدرت یافته توسطسیناوب