نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorضیغمی, رضاfa_IR
dc.contributor.authorحقی, مرجانfa_IR
dc.contributor.authorبیژنی, بهزادfa_IR
dc.contributor.authorعلیپور, محمودfa_IR
dc.contributor.authorکبودی, بیژنfa_IR
dc.contributor.authorحقی, مریمfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T13:22:24Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T13:22:24Z
dc.date.available1399-08-23T13:22:24Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T13:22:24Z
dc.date.issued2015-09-01en_US
dc.date.issued1394-06-10fa_IR
dc.identifier.citationضیغمی, رضا, حقی, مرجان, بیژنی, بهزاد, علیپور, محمود, کبودی, بیژن, حقی, مریم. (1394). مقایسه تأثیر جریان هوا و پاشویه بر کاهش تب بیماران بخش مراقبتهای ویژه در یک طراحی فاکتوریل. پژوهش پرستاری, 10(3), 100-107.fa_IR
dc.identifier.issn1735-7012
dc.identifier.issn1735-9074
dc.identifier.urihttp://ijnr.ir/article-1-1570-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/611461
dc.description.abstractمقدمه: بروز تب در بخش مراقبت ویژه 50-25 درصد گزارش شده. پایین آوردن کنترل شده دمای بدن در کاهش مرگ و میر بیماران مؤثر است. کاهش دمای بدن همیشه خالی از خطر نیست بنابراین تحقیق برای شناسایی روشی ایمن ضروری میباشد. روش: این پژوهش یک کارآزمایی بالینی تصادفی به روش طراحی فاکتوریل است. جامعه آماری شامل بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی قزوین بود. 72 نمونه به روش نمونه گیری آسان انتخاب و با تخصیص تصادفی به چهار گروه شاهد، پاشویه، جریان هوا و ترکیبی تقسیم شدند. نتایج مداخلات در چک لیست پژوهشگر ساخته ثبت شد. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس برای اندازه گیری تکراری همراه عامل بین گروهی و تحلیل بقا به روش کاپلان مایر تجزیه و تحلیل شدند و اثر تعاملی دو روش پاشویه و جریان هوا با استفاده از آزمون آنالیز واریانس دو طرفه سنجیده شد. سطح معناداری آماری 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین دمای بدن در گروه شاهد پس از چهار ساعت مداخله 17/0±52/38 درجه سانتی گراد، در گروه پاشویه میانگین 11/0±83/37، در گروه جریان هوا میانگین 46/0±50/37 درگروه ترکیبی میانگین 11/0±82/36 بود (P<0/001). بر اساس نتایج آزمون آنالیز واریانس دو طرفه هر یک از عوامل جریان هوا و پاشویه به تنهایی مؤثرتر از روش دارویی بودند و بین دو روش فوق اثر تعاملی معناداری مشاهده نگردید (P=0/7). نتیجه گیری: روش ترکیبی دمای بدن بیماران را با سرعت بیشتر و نوسان کمتر کاهش داد. در نتیجه زمان رسیدن به دمای مطلوب در بیمارانی که تحت درمان با روش ترکیبی بودند قابل پیش بینی تر از سایر روشها بود.fa_IR
dc.format.extent519
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن علمی پرستاری ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofپژوهش پرستاریfa_IR
dc.subjectتنظیم درجه حرارت بدنfa_IR
dc.subjectبخش مراقیت های ویژهfa_IR
dc.subjectمراقبت پرستاریfa_IR
dc.subjectپرستاریfa_IR
dc.titleمقایسه تأثیر جریان هوا و پاشویه بر کاهش تب بیماران بخش مراقبتهای ویژه در یک طراحی فاکتوریلfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeروانپرستاری و پرستاری بهداشت روانیfa_IR
dc.citation.volume10
dc.citation.issue3
dc.citation.spage100
dc.citation.epage107


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد