پیش بینی بهزیستی روانشناختی بر اساس اضطراب سلامت و استرس ادراک شده با نقش میانجی خود ناتوان سازی درزنان متاهل شاغل دانشکده پرستاری ومامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران درسال 1397

Abstract

مقدمه: با فراهم شدن زمینه ایفای نقش های اجتماعی پررنگ تربرای زنان ومواجهه زنان متاهل شاغل با تعدد نقش،توجه به بهزیستی روانشناختی آنان ضروری به نظر می رسد ،لذا مطالعه حاضربا هدف پیش بینی بهزیستی روانشناختی بر اساس اضطراب سلامت و استرس ادراک شده با نقش میانجی خود ناتوان سازی در زنان متاهل شاغل انجام گرفته است. روش کار: پژوهش حاضر ازنوع همبستگی است. جامعه آماری آن را زنان متاهل 60-20 سال شاغل در دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال1397 تشکیل می دادند که به روش سرشماری به تعداد 266 نفروارد مطالعه شدند. ابزارمطالعه پرسشنامه ها ی اطلاعات جمعیت شناختی ، مقیاس بهزیستی روانشناختی Ryff ، مقیاس استرس ادارک شده،فرم کوتاه پرسشنامه اضطراب سلامت و مقیاس خودناتوان سازی بوده است که داده ها در نرم افزارهای SPSS نسخه 25 و AMOS نسخه 24 تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: یافته ها نشان می دهد اضطراب سلامتی،استرس ادراک شده و خودناتوان سازی در مجموع48% ازواریانس بهزیستی روانشناختی را پیش بینی می کنند همچنین استرس درک شده و اضطراب سلامتی 43% ازواریانس خودناتوان سازی را پیش بینی واز این طریق بهزیستی روانشناختی را تحت تاثیر قرارمی دهند. نتیجه گیری: با توجه به تاثیر منفی استرس ادراک شده،اضطراب سلامتی وخودناتوان سازی بربهزیستی روانشناختی زنان متاهل شاغل و با در نظر گرفتن اهمیت سلامت زنان شاغل که هم در خانواده وهم در محیط های کاری ایفای نقش می کنند ،توصیه می شود سازمان های ذیربط در جهت کنترل عوامل یاد شده و سایر عوامل احتمالی برنامه های مناسب تدارک ببینند