نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorزارع, جلیلfa_IR
dc.contributor.authorهدایتی, عارفهfa_IR
dc.contributor.authorهدایتی, محمدرضاfa_IR
dc.contributor.authorوکیلی, محمودfa_IR
dc.contributor.authorصفدری, فرشادfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T13:11:29Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T13:11:30Z
dc.date.available1399-08-23T13:11:29Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T13:11:30Z
dc.date.issued2013-09-01en_US
dc.date.issued1392-06-10fa_IR
dc.identifier.citationزارع, جلیل, هدایتی, عارفه, هدایتی, محمدرضا, وکیلی, محمود, صفدری, فرشاد. (1392). بازسازی رباط متقاطع جلویی با استفاده از پیوند تاندون همسترینگ و تاندون پاتلار (بررسی مقایسه‌ای نتایج کوتاه مدت). مجله جراحي استخوان و مفاصل ايران, 11(3), 130-135.fa_IR
dc.identifier.issn1735-2967
dc.identifier.issn1735-2975
dc.identifier.urihttp://ijos.ir/article-1-137-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/610399
dc.description.abstractپیش‎زمینه: درمورد انتخاب پیوند مناسب برای بازسازی آرتروسکوپیک رباط متقاطع جلویی تناقضات زیادی وجود دارد. در مطالعه حاضر، نتایج بالینی و عملکردی بازسازی آرتروسکوپی رباط متقاطع جلویی با استفاده از تاندون همسترینگ داخلی و تاندون پاتلار مقایسه شدند. مواد و روش‎ها: در این مطالعه گذشته‌نگر، ۸۸ بیمار دچار آسیب رباط متقاطع جلویی در یک مرکز درمانی شهر یزد بررسی شدند. بیماران بر اساس نوع اتوگرافت مورد استفاده برای بازسازی آرتروسکوپی رباط متقاطع جلویی به دو گروه تاندون همسترینگ (۴۸ نفر) و تاندون پاتلار (۴۰ نفر) تقسیم شدند. در معاینه نهایی که پس از ٢/٢±١٨/٥ ماه در گروه همسترینگ و ٢/٩±١٩/٣ماه در گروه پاتلار انجام شد، شدت درد با استفاده از معیار دیداری درد (VAS) و دامنه خمیدگی زانو اندازه‎گیری شد. نتایج جراحی با استفاده از نمره «تگنرـ لی‌شُلم»  و KOOS  و توانایی بازگشت بیماران به فعالیت قبلی ارزیابی شد. یافته‎ها: بین دو گروه از نظر دامنه خمیدگی زانو، نمره KOOS و «تگنرـ لی‌شُلم» اختلاف معنی‌دار وجود نداشت. میانگین نمره دیداری درد در گروه همسترینگ ٠/٣±٠/٩و گروه پاتلار ٠/٥±١/١٥ بود (٠/٠٥≤p). هشتاد درصد بیماران گروه تاندون پاتلار و ٨٥/٤% بیماران گروه همسترینگ توانایی بازگشت به فعالیت قبلی را به‎دست آوردند (٠/٠٥≤p). نتیجه‎گیری: بازسازی آرتروسکوپیک رباط متقاطع جلویی با استفاده از اتوگرافت تاندون پاتلار و تاندون همسترینگ داخلی در کوتاه مدت موثر و با نتایج مطلوب بالینی و عملکردی همراه است و نوع گرافت تاثیری در نتایج کوتاه مدت بازسازی آرتروسکوپیک  این رباط ندارد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن جراحان ارتوپدی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله جراحي استخوان و مفاصل ايرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Orthpaedic Surgeryen_US
dc.subjectرباط متقاطع جلوییfa_IR
dc.subjectآرتروسکوپیfa_IR
dc.subjectبازسازیfa_IR
dc.subjectپیوند استخوان ـ تاندون پاتلار ـ استخوانfa_IR
dc.subjectنتیجه درمانfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleبازسازی رباط متقاطع جلویی با استفاده از پیوند تاندون همسترینگ و تاندون پاتلار (بررسی مقایسه‌ای نتایج کوتاه مدت)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی کرمانشاهfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزدfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.citation.volume11
dc.citation.issue3
dc.citation.spage130
dc.citation.epage135


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد