بررسی مقطعی آسیب باز تاندون‎های فلکسور و اکستانسور مچ و انگشتان دست در طول یک سال و اهمیت آن

Abstract

پیش‌زمینه: آسیب باز تاندون‎های فلکسور و اکستانسور در دست و ساعد بیماران بسیار شایع می‎باشد اما تشخیص و درمان آن در کشورمان نواقصی دارد. بررسی این ضایعات قدم اول در خاتمه دادن به این مشکل می‎باشد.مواد و روش‎ها: در یک مطالعه گذشته‌نگر، ۸۵۲ بیمار که با تشخیص آسیب باز تاندون فلکسور و/یا اکستانسور مچ و/یا انگشتان در طی یک سال در یک مرکز درمانی شیراز عمل جراحی شده بودند، ‎مورد بررسی قرار گرفتند.یافته‎ها: مردان ۳۰-۱۶ سال بیشترین مراجعان بودند و شایع‎ترین آسیب ‎بریدگی با شیشه بود. ضایعات تاندون‎های فلکسور در منطقه 4 و ضایعات تاندون‎های اکستانسور در منطقه ۵ شایع‎تر بود. ۶.۲۲% بیماران صدمه عصبی عروقی همراه داشتند. شایع‎ترین عصب آسیب دیده عصب دیژیتال و پس از آن عصب اولنار بود. در 1/6% بیماران یکی از شریان‎های رادیال یا اولنار آسیب دیده بود.نتیجه‌گیری: معاینه دقیق عصب‎ها و به‎خصوص عصب دیژیتال که معمولاً ممکن است فراموش شود، اهمیت دارد. تعداد بسیار زیاد ضایعات تاندونی تنها در یک بیمارستان کشور از یک طرف و احتمال عدم تشخیص این ضایعات توسط همکاران غیرارتوپد از طرف دیگر حاکی از آن است که بایستی به روند فعلی تشخیص و درمان این ضایعات خاتمه داده شود.