مقایسه‌ی روش‌های WGEEs و WEEs برای تعدیل اثر بی‌پاسخی در آمارگیری‌های پانلی

Abstract

در اکثر آمارگیری‌ها بی‌پاسخی واحد یک مشکل اساسی است. این مشکل در آمارگیری‌های پانلی نیز رخ می‌دهد. در این آمارگیری‌ها معمولاً با کاهش پاسخ‌گو از دور دوم آمارگیری به بعد مواجه هستیم. مهم‌ترین مشکل ناشی از بی‌پاسخی واحد، اریبی در آماره‌های آمارگیری است. برای برخورد با این مشکل در آمارگیری‌های پانلی می‌توان از روش‌های وزن‌دهی استفاده کرد. در این مقاله با شبیه‌سازی گم‌شدگی در دور‌ دوم آمارگیری، در داده‎‌های حاصل از آمارگیری پانلی خانواری انگلیس، اثرهای ناشی از گم‌شدگی توسط روش وزن‌دهی روبینز و همکارانش [۶]تعدیل شده و با بکار بردن مدل مورد استفاده در مطالعه، مدل حاشیه‌ای، مقدارهای گم‌شده در دوره‌ی دوم براورد می‌شوند. سپس عمل‌کرد این روش نسبت به روش دیگر تعدیل اریبی که تحت عنوان معادله‌های براورد موزون نام برده می‌شود، مقایسه می‌شود. نتیجه‌های این مطالعه نشان می‌دهد که (برحسب اندازه‌ی نمونه‌ای، همبستگی‎های مختلف بین دو دوره‌ی آمارگیری و نرخ بی‌پاسخی) روش معادله‌های براورد تعمیم‌یافته‌ی موزون روبینز و همکارانش [۶]در همه‌ی حالت‌ها از روش معادله‌های براورد موزون عمل‌کرد بهتری دارد.