طراحی و ارزیابی عملکرد سامانۀ تهویۀ مکشی موضعی بر روی مشعل جوشکاری

Abstract

زمینه و هدف: تهدید سلامت جوشکاران بعلت مواجهه با دمه های جوشکاری امری جدی می باشد. بنابراین برای اطمینان از رفاه کارکنان در معرض با چنین فرایندهایی، کنترل کارآمد دمه های جوشکاری ضروری می باشد. در این مطالعه، عملکرد یک نمونه آزمایشگاهی از سامانۀ تهویۀ مکشی موضعی نصب شده بر روی مشعل جوشکاری به منظور کنترل آلاینده های آن مورد ارزیابی قرار گرفت.

روش بررسی: میانگین سرعت کانال با استفاده از روش نقاط فروبری و هواگذر مکشی تامین شده توسط سامانۀ تهویه بر اساس روش استاندارد ACGIH تعیین گردید. همچنین سرعت ربایش در نزدیک منبع آلاینده (نقطه جوش) با استفاده از آنمومتر حرارتی مورد اندازه گیری قرار گرفت. سپس به منظور تعیین غلظت ذرات کل و راندمان ربایش ایجاد شده توسط این سامانه، روش استاندارد 7200 NIOSH مورد استفاده قرار گرفت.

یافته ها: نتایج حاصل، میانگین سرعت کانال و در نتیجه هواگذر مکشی تامین شده توسط سامانۀ مورد بررسی را به ترتیب برابر fpm 5/92±1/6296 و Scfm 5/0±06/34 نشان داد. همچنین سرعت ربایش در نزدیک محل جوش، fpm 140 بدست آمد. نتایج حاصل از نمونه برداری در وضعیت خاموش و روشن بودن سامانۀ مکشی به ترتیب، میانگین غلظت ذرات کل را mg/m3 7±75 و mg/m3 4±7/16 نشان داد. در نتیجه کارایی حذف 77% توسط این سامانه حاصل شد.

نتیجه گیری: سامانۀ تهویۀ مکشی موضعی مورد استفاده در این مطالعه یک نمونه اولیه ساخته شده کم هزینه میباشد و مطابق با نتایج بدست آمده، توانست غلظت ذرات کل در منطقه تنفسی را تقریبا به میزان 22% کاهش دهد.