پیش بینی حوادث شغلی پالایشگاه نفت تهران بر مبنای فاکتور های بهداشت، ایمنی و محیط زیست با استفاده از مدل منطق فازی

Abstract

زمینه و هدف: تحقق اهداف صنایع نفت درحوزه رقابت‌پذیری، پرداختن به موضوعات بهداشت، ایمنی و محیط‌زیست را به یکی از اولویت‌های صنایع نفت در تجارت امروز تبدیل نموده است. در این تحقیق، از مدل منطق فازی برای ارزیابی عوامل موثر بر عملکرد HSE پالایشگاه نفت و تأثیر آنها بر حوادث شغلی در محیط کار استفاده شده است. روش بررسی: داده های موردنیاز پژوهش با استفاده از تهیه پرسشنامه استاندارد شده، جمع آوری گردید. این پرسشنامه شامل 3 بخش اصلی بهداشت، ایمنی و محیط‌زیست می باشد. در نهایت، 14 گروه به عنوان عوامل تأثیرگذار بر حوادث شغلی تعیین شد. در مجموع، تعداد 150 پرسشنامه در بین کارکنان پالایشگاه نفت تهران توزیع شده که تعداد 136 پرسشنامه توسط ایشان تکمیل شد. از بین پرسشنامه های تکمیل شده، 108 نمونه برای یادگیری مدل و 28 نمونه برای آزمون مدل منطق فازی بکار گرفته شد. یافته ها: با توجه به تطابق مناسب نتایج مدل پیشنهادی با داده های گردآوری شده از طریق پرسشنامه، این مدل می تواند حوادث شغلی ایجاد شده در محیط کار را با دقت مناسبی پیش بینی نماید.نتیجه گیری: مزیت مهم استفاده از مدل منطق فازی پیشنهادی این است که می تواند به صورت یک روش تصمیم‌گیری سازمان یافته، به مدیران در تصمیم‌گیری در مورد حوادث شغلی در محیط کار که بر مبنای عقاید کارکنان و کارشناسان می باشد، کمک کرده و در نهایت با برنامه‌ریزی دقیق‌تر، کاهش حوادث و صرفه‌جویی های بیشتر (زمانی و مالی) را برای مدیران همراه خواهد داشت.