نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمصطفوی, احسانfa_IR
dc.contributor.authorمرادی, قبادfa_IR
dc.contributor.authorرحمانی, خالدfa_IR
dc.contributor.authorجهانبخش, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorعیب پوش, سناfa_IR
dc.contributor.authorکی پور, مرجانfa_IR
dc.contributor.authorقادری, ابراهیمfa_IR
dc.contributor.authorعرفانی, حسینfa_IR
dc.contributor.authorحاجی باقری, کتایونfa_IR
dc.contributor.authorزینلی, محمدfa_IR
dc.contributor.authorخدابنده لو, مظاهرfa_IR
dc.contributor.authorشیرزادی, محمدرضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T10:18:58Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T10:18:59Z
dc.date.available1399-08-23T10:18:58Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T10:18:59Z
dc.date.issued2020-06-01en_US
dc.date.issued1399-03-12fa_IR
dc.identifier.citationمصطفوی, احسان, مرادی, قباد, رحمانی, خالد, جهانبخش, فاطمه, عیب پوش, سنا, کی پور, مرجان, قادری, ابراهیم, عرفانی, حسین, حاجی باقری, کتایون, زینلی, محمد, خدابنده لو, مظاهر, شیرزادی, محمدرضا. (1399). نظام مراقبت هاری انسانی در جمهوری اسلامی ایران: تاریخچه، ساختارها و دست‌آوردها. مجله اپیدمیولوژی ایران, 16(1), 38-47.fa_IR
dc.identifier.issn1735-7489
dc.identifier.issn2228-7507
dc.identifier.urihttp://irje.tums.ac.ir/article-1-6518-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/601639
dc.description.abstractمقدمه و اهداف: هدف از این مطالعه، ارایه خلاصه‌ای از برنامه مراقبت و کنترل هاری در انسان در کشور، دست‌آوردها و نقاط قوت و ضعف آن است.br روش کار: این مطالعه، مروری بر برنامه کشوری مراقبت و کنترل هاری در انسان است. منابع اطلاعاتی مورد استفاده برای این پژوهش شامل داده‌ها، گزارش‌ها، مستندها و دستورالعمل‌های منتشر شده است. در این مطالعه هم‌چنین، دیدگاه ذی‌نفعان، کارشناسان و دست‌اندرکاران برنامه نیز مورد مرور قرار گرفته است.br یافته‌ها: با توجه به این‌که هاری یک بیماری قابل انتقال از حیوان به انسان است، مراقبت و کنترل مؤثر آن نیاز به همکاری مطلوب بین چندین سازمان دارد. هم‌چنین، باتوجه به قرارگرفتن ایران در منطقه‌ای اندمیک از نظر بیماری، برای موفقیت در امر پیشگیری، کنترل و مراقبت بیماری، نیاز به توسعه همکاری‌های منطقه‌ای و بین‌المللی دارد. خدمات مراقبت حیوان‌گزیدگی و هاری در کشور در بیش از 700 مرکز مرتبط در کشور به‌طور رایگان ارایه می‌شود. مهم‌ترین دست‌آوردهای برنامه شامل درمان پیشگیرانه به‌موقع برای موارد حیوان گزیده، کسب آگاهی از پراکندگی جغرافیایی بیماری، شناسایی استان‌های پرخطر و کاهش درصد موارد مرگ‌ومیر است.br نتیجه‌گیری: برنامه در بعد پیشگیری ثانویه و کسب بینش درمورد پراکندگی بیماری دست‌آوردهای مطلوبی داشته است. جنبه‌هایی از برنامه کماکان نیاز به تقویت و توجه دارد که شامل ارتقای آموزش و آگاهی جمعیت در معرض خطر، پیشگیری از گزش توسط حیوانات، واکسیناسیون تمامی سگ‌های اهلی، کنترل جمعیت سگ‌های ولگرد، کنترل هاری در حیوانات وحشی و جمع‌آوری و دفع صحیح زباله در کشور است.br nbsp;fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن علمی اپیدمیولوژیست‌های ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله اپیدمیولوژی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Epidemiologyen_US
dc.subjectهاریfa_IR
dc.subjectحیوان‌گزیدگیfa_IR
dc.subjectبیماری‌های مشترک انسان و حیوانfa_IR
dc.subjectمراقبتfa_IR
dc.subjectایرانfa_IR
dc.subjectاپیدمیولوژیfa_IR
dc.titleنظام مراقبت هاری انسانی در جمهوری اسلامی ایران: تاریخچه، ساختارها و دست‌آوردهاfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد اپیدمیولوژی، بخش اپیدمیولوژی و آمار زیستی، مرکز تحقیقات بیماری‌های عفونی نوپدید و بازپدید، انستیتوپاستور ایران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، پژوهشکده توسعه سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات گوارش و کبد، پژوهشکده توسعه سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار ویروس‌شناسی، بخش هاری، گروه تحقیقات ویروس شناسی، انستیتو پاستور ایران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار اپیدمیولوژی، بخش اپیدمیولوژی و آمار زیستی، مرکز تحقیقات بیماری‌های عفونی نوپدید و بازپدید، انستیتو پاستور ایران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد میکروب‌شناسی، بخش اپیدمیولوژی و آمار زیستی، مرکز تحقیقات بیماری‌های عفونی نوپدید و بازپدید، انستیتو پاستور ایران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات زئونوز، پژوهشکده توسعه سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentپزشک عمومی، مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار بیماری‌های عفونی، مرکز تحقیقات زئونوز، پژوهشکده توسعه سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس مسؤول مراقبت بیماری‌های قابل انتقال بین انسان و حیوان، مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار ویروس‌شناسی پزشکی، مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار بیماری‌های عفونی، مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، نهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume16
dc.citation.issue1
dc.citation.spage38
dc.citation.epage47


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد