| dc.contributor.author | امیرخانی, عارف | fa_IR |
| dc.contributor.author | حکیم نژاد, مسعود | fa_IR |
| dc.contributor.author | مظفری, نور امیر | fa_IR |
| dc.contributor.author | آسمار, مهدی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T10:18:19Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T10:18:19Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T10:18:19Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T10:18:19Z | |
| dc.date.issued | 2006-03-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1384-12-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | امیرخانی, عارف, حکیم نژاد, مسعود, مظفری, نور امیر, آسمار, مهدی. (1384). بررسی اپیدمیولوژیک بیماران مشکوک به تیفوئید ارجاع شده به آزمایشگاه‌های تشخیص طبی شهرستان رشت در سال‌های 1382-1381. مجله اپیدمیولوژی ایران, 2(1), 7-10. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1735-7489 | |
| dc.identifier.issn | 2228-7507 | |
| dc.identifier.uri | http://irje.tums.ac.ir/article-1-188-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/601553 | |
| dc.description.abstract | مقدمه و اهداف: تیفوئید از بیماری‌های بومی قدیمی کشور ماست. علی‌رغم تلاش‌هایی که برای کاهش بیماری در کشور صورت گرفته، هم‌چنان شیوع آن در مناطق مختلف آب و هوایی مطرح است. به دلیل افزایش گزارش موارد بیماری در شهرستان رشت، به منظور دست‌یابی به الگوی اپیدمیولوژیک بیماری در استان گیلان مطالعه‌ای توصیفی در این ناحیه انجام گرفت.
روش کار: این بررسی به مدت یک سال (82-1381) با تعداد 2031 نفر از مراجعان مشکوک به بیماری و ارجاع شده توسط پزشکان به آزمایشگاه‌های تشخیص پزشکی رشت انجام پذیرفت. شاخص موارد مثبت عیار1:80 و بیشتر در دو آزمایش ویدال به فاصله‌ی یک هفته و یا مثبت بودن در آزمایش‌های باکتری شناسی تعیین گشت. داده‌های پرسش‌نامه‌های تکمیلی پس از انجام آزمایش‌های سرولوژیک و کشف خون به کمک نرم افزار EPI-INFO آنالیز آماری شدند.
نتایج: میزان شیوع سرولوژیک بیماری درشهرستان رشت در بین موارد مشکوک ارجاع شده به آزمایشگاه‌ها 49/3 % بود که 25% موارد مثبت سرمی درکشف مثبت بودند. میانگین هندسی عیارهای مثبت (GMRT) ، 1:180 حاصل شد. توزیع آلودگی بر حسب گروه‌های سنی و جنسی یکسان اما بر حسب سواد، شغل (بیشترین موارد آلودگی در زنان خانه دار با 75/58 %)، محل سکونت، آب مصرفی و نشانه‌ی تب (5/77 %) اختلاف معنی داری را با 05/0P< نشان داد.
نتیجه‌گیری: میزان شیوع تیفوئید از نظر ویژگی‌های اکولوژیک مناسب موجود در منطقه برای رشد، تکثیر و انتشار باکتری احتمال همه‌گیری بیماری را مطرح می‌کند که نیاز به مطالعات وسیع‌تری در سطح استان دارد. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | انجمن علمی اپیدمیولوژیست‌های ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله اپیدمیولوژی ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Iranian Journal of Epidemiology | en_US |
| dc.subject | سالمونلا تیفی | fa_IR |
| dc.subject | شیوع | fa_IR |
| dc.subject | تیفوئید | fa_IR |
| dc.subject | میانگین هندسی | fa_IR |
| dc.subject | عمومى | fa_IR |
| dc.title | بررسی اپیدمیولوژیک بیماران مشکوک به تیفوئید ارجاع شده به آزمایشگاه‌های تشخیص طبی شهرستان رشت در سال‌های 1382-1381 | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 2 | |
| dc.citation.issue | 1 | |
| dc.citation.spage | 7 | |
| dc.citation.epage | 10 | |
