نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorهاشمی, زهراfa_IR
dc.contributor.authorکیخا, مجتبیfa_IR
dc.contributor.authorکیخایی, راضیهfa_IR
dc.contributor.authorانصاری مقدم, علیرضاfa_IR
dc.contributor.authorصالحی مرزیجرانی, محمدfa_IR
dc.contributor.authorنصیری, امیرfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T10:18:15Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T10:18:15Z
dc.date.available1399-08-23T10:18:15Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T10:18:15Z
dc.date.issued2013-10-01en_US
dc.date.issued1392-07-09fa_IR
dc.identifier.citationهاشمی, زهرا, کیخا, مجتبی, کیخایی, راضیه, انصاری مقدم, علیرضا, صالحی مرزیجرانی, محمد, نصیری, امیر. (1392). آیا اشتغال زنان در مراکز بهداشت و درمان با کیفیت زندگی آن‌ها در ارتباط است؟ مطالعه موردی شهرستان زابل در سال 1389. مجله اپیدمیولوژی ایران, 9(2), 15-21.fa_IR
dc.identifier.issn1735-7489
dc.identifier.issn2228-7507
dc.identifier.urihttp://irje.tums.ac.ir/article-1-5063-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/601545
dc.description.abstractمقدمه و هدف: ارتباط میان شغل و جنبه‌های مختلف سلامت، از جمله کیفیت زندگی، در مطالعه‌های متعدد بررسی شده است. از سویی آمار زنان شاغل ایران رو به افزایش است. هدف این مطالعه بررسی ارتباط اشتغال و کیفیت زندگی زنان در شهرستان زابل است. روش کار: این مطالعه از نوع مقطعی است که بر نمونه‌ای شامل 420 زن انجام شد. از پرسش‌نامه SF-36 به‌عنوان یک ابزار معتبر برای اندازه‌گیری کیفیت زندگی افراد استفاده شد. کیفیت زندگی با استفاده از روش خوشه‌بندی، دسته‌بندی شد و ارتباط میان متغیرهای مستقل با دسته‌های کیفیت زندگی، با رگرسیون لجستیک بررسی گردید. نتایج: افراد مورد بررسی دارای میانگین سنی 46/30 با انحراف معیار 75/8 سال بودند. کیفیت زندگی افراد به سه دسته کیفیت زندگی پایین، متوسط و بالا تقسیم‌بندی شد که به‌ترتیب شامل 4/35، 7/33 و 9/30 درصد افراد نمونه بودند. افراد شاغل نسبت به زنان خانه‌دار، به‌ترتیب دارای 153 و 217 درصد شانس بیشتر برای عضویت در دسته افراد با کیفیت زندگی متوسط و بالا بودند(05/0 >p). به ازای یک واحد افزایش سن به‌ترتیب 5 و 4 درصد کاهشی معنادار در شانس عضویت در دسته افراد با کیفیت زندگی متوسط و بالا دیده شد (0/05 >P). نتیجه‌گیری: بیش از نیمی از زنان بررسی‌شده، دارای کیفیت زندگی متوسط و پایین بودند. افزایش سن با کاهش کیفیت زندگی همراه بود، اما اشتغال یک پیش‌بینی کننده مستقل برای کیفیت زندگی بالاتر بود.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن علمی اپیدمیولوژیست‌های ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله اپیدمیولوژی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Epidemiologyen_US
dc.subjectکیفیت زندگیfa_IR
dc.subjectاشتغالfa_IR
dc.subjectسلامت زنانfa_IR
dc.subjectخوشه‌بندیfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleآیا اشتغال زنان در مراکز بهداشت و درمان با کیفیت زندگی آن‌ها در ارتباط است؟ مطالعه موردی شهرستان زابل در سال 1389fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی ارشد آموزش بهداشت، مرکز پژوهش های علمی دانشجویان، دانشگاه علوم پزشکی زاهدانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی ارشد اپیدمیولوژی، گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی ارشد آموزش بهداشت، گروه آموزش بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی زاهدانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی زاهدانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری آمار زیستی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی شیرازfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد آموزش بهداشت، دفتر آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، وزارت بهداشت، تهرانfa_IR
dc.citation.volume9
dc.citation.issue2
dc.citation.spage15
dc.citation.epage21


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد