بررسی ارتباط عوامل جمعیت شناختی و بالینی با تعداد تنگی مجدد در بیماران تحت آنژیوپلاستی با استفاده از مدل رگرسیون دوجمله‌ای منفی

Abstract

مقدمه و اهداف: از مهم‌ترین نگرانی‌های متخصصین قلب و عروق، تنگی مجدد آنژیوپلاستی عروق کرونر است که می‌تواند پیامدهایی چون جراحی پیوند بای پس عروق کرونر، انفارکتوس میوکارد و یا مرگ را به دنبال داشته باشد. این مطالعه با هدف تعیین عوامل مؤثر بر تعداد موارد بروز تنگی مجدد در فاصله زمانی چهارساله پس از آنژیوپلاستی بر روی بیماران شهر زنجان انجام‌شده است.

روش کار: در این مطالعه هم‌گروهی، تمامی 981 بیماری که طی فروردین 1388 لغایت آخر خردادماه 1390 جهت آنژیوپلاستی به بیمارستان آیت‌الله موسوی زنجان مراجعه کرده بودند به مدت 4 سال ازنظر تعداد بروز تنگی مجدد پیگیری شدند. بر اساس پرونده بیمار، اطلاعات جمعیت شناختی و سوابق بالینی بیمار اخذ گردید و با توجه به ماهیت شمارشی متغیر وابسته و بیش پراکنش داده‌ها از رگرسیون دوجمله‌ای منفی برای مدل بندی داده‌ها استفاده گردید.

نتایج: بروز حداقل یک مرتبه تنگی مجدد در فاصله 4 سال پس از آنژیوپلاستی 43 درصد بوده است. بر اساس مدل رگرسیون دوجمله‌ای منفی، نسبت نرخ تنگی مجدد در افراد دارای سابقه دیابت حدود 32 درصد، آنژین ناپایدار 44 درصد، نارسایی مزمن کلیوی 66 درصد و انفارکتوس میوکارد 30 درصد، بیشتر از سایر افراد بوده است (05/0P<).

نتیجه‌گیری: در این مطالعه عوامل مؤثر بر نرخ تنگی مجدد، دارا بودن سابقه دیابت، آنژین ناپایدار، نارسایی مزمن کلیوی و انفارکتوس میوکارد تشخیص داده شد. ازاین‌رو، بررسی و پیگیری‌های دوره‌ای در این افراد پیشنهاد می‌گردد.