| dc.contributor.author | میرزا زاده, علی | fa_IR |
| dc.contributor.author | حجاری‌زاده, بهزاد | fa_IR |
| dc.contributor.author | مسگرپور, بیتا | fa_IR |
| dc.contributor.author | گلعذار, آسیه | fa_IR |
| dc.contributor.author | هلاکویی نائینی, کوروش | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T10:17:45Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T10:17:45Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T10:17:45Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T10:17:45Z | |
| dc.date.issued | 2009-03-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1387-12-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | میرزا زاده, علی, حجاری‌زاده, بهزاد, مسگرپور, بیتا, گلعذار, آسیه, هلاکویی نائینی, کوروش. (1387). روند گسترش کانون‌های پرخطر لیشمانیوز پوستی در شهر کرمان طی سالهای 81 تا 84 و بررسی عوامل زیست‌محیطی موثر بر آنها با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی. مجله اپیدمیولوژی ایران, 4(3), 17-25. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1735-7489 | |
| dc.identifier.issn | 2228-7507 | |
| dc.identifier.uri | http://irje.tums.ac.ir/article-1-129-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/601477 | |
| dc.description.abstract | مقدمه و اهداف: اخیرا افزایش تعداد موارد لیشمانیوز پوستی در کرمان دیده شده است. این مطالعه با هدف تعیین روند ابتلا به بیماری، شناسایی کانون‌های پرخطر بیماری در شهر کرمان و بررسی خصوصیات زیست- محیطی این مناطق پرخطر اجرا شده است.
روش‌کار:در بخش کمی مطالعه، موارد سالهای 84-1381 روی نقشه دیجیتالی شهری با مقیاس 2000/1 مکان‌یابی شدند. تعمیم نتایج به نقشه، در سطح محله‌های شهری و جمعیت پایه هر محله براساس جمعیت برآورد شده مرکز آمار انتخاب گردید. در بخش کیفی، براساس میزان بروز محاسبه شده، کانون‌های پرخطر این بیماری شناسایی شد و سپس با مراجعه و مشاهده دقیق محله‌های پرخطر با استفاده از چک لیست عوامل احتمالی محیطی مرتبط، ویژگی‌های زیست محیطی این مناطق ثبت گردید.
یافته‌ها: کلا 771 مورد مبتلا مشاهده شد. کانون‌های اصلی در نیمه شرقی شهر بوده و تعداد (9/15%)123 مورد تنها متعلق به شرقی‌ترین محله بودند. پرخطرترین محله های شهر با 9/54، 8/52 و 2/51 در 10000 نفر، سرآسیاب فرسنگی، خیابان امام و سرباز بودند. بعضی کانون‌های فرعی مانند محله‌های شهاب، ابوذر و شاهزاده محمد (محله‌های مرکزی و جنوبی شهر) در حال کمرنگ شدن بوده و کانون‌های جدیدی از بیماری در محله‌های شمالی و شمال شرقی در حال شکل‌گیری هستند(01/0P<).
نتیجه‌گیری: کانون‌های اصلی لیشمانیوز در قسمت شرقی و مرکزی شهر شامل محله‌های سرآسیاب، امام و سرباز همچنان فعال بوده و کانون‌های جدیدی در مناطق دیگر در حال شکل‌گیری است. عوامل خطر زیست محیطی مربوط به وجود زمین‌های بایر، معابر خاکی و بافت قدیمی شهری است. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | انجمن علمی اپیدمیولوژیست‌های ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله اپیدمیولوژی ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Iranian Journal of Epidemiology | en_US |
| dc.subject | لیشمانیوز پوستی | fa_IR |
| dc.subject | نقشه خطر | fa_IR |
| dc.subject | سیستم اطلاعات جغرافیایی | fa_IR |
| dc.subject | عمومى | fa_IR |
| dc.title | روند گسترش کانون‌های پرخطر لیشمانیوز پوستی در شهر کرمان طی سالهای 81 تا 84 و بررسی عوامل زیست‌محیطی موثر بر آنها با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 4 | |
| dc.citation.issue | 3 | |
| dc.citation.spage | 17 | |
| dc.citation.epage | 25 | |
