| dc.contributor.author | امینی, مائده | fa_IR |
| dc.contributor.author | کاظم نژاد, انوشیروان | fa_IR |
| dc.contributor.author | زایری, فرید | fa_IR |
| dc.contributor.author | غلامی فشارکی, محمد | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T10:17:43Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T10:17:43Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T10:17:43Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T10:17:43Z | |
| dc.date.issued | 2018-03-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1396-12-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | امینی, مائده, کاظم نژاد, انوشیروان, زایری, فرید, غلامی فشارکی, محمد. (1396). تحلیل داده‌های طولی چند مرکزی با استفاده از مدل چند سطحی برای بررسی ارتباط بین برنامه نوبت‌کاری و شاخص توده بدنی در کارکنان شرکت‌های فولاد مبارکه و پلی‌اکریل اصفهان. مجله اپیدمیولوژی ایران, 13(4), 346-355. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1735-7489 | |
| dc.identifier.issn | 2228-7507 | |
| dc.identifier.uri | http://irje.tums.ac.ir/article-1-5912-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/601473 | |
| dc.description.abstract | مقدمه و اهداف: امروزه نوبت‌کاری در طولانی مدت میتواند عامل تهدیدی در محیط کاری برای سلامت و ایمنی افراد محسوب شود. هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثر برنامه نوبت‌کاری بر شاخص توده بدنی در طول دوره زمانی مشخصی با استفاده از مدل چند سطحی بود.
روش کار: داده‌های این مطالعه طولی مربوط به اطلاعات سالیانه نمونهای از کارکنان است، که در طول سالهای 89- 1386 در دو شرکت فولاد مبارکه و پلی‌اکریل اصفهان مورد پیگیری قرار گرفتند. برنامه نوبت‌کاری شامل دو گروه روزکار و نوبتکار چرخشی بود. برای تحلیل دادهها و بررسی اثر متغیر نوبت‌کاری بر شاخص توده بدنی با تعدیل اثر متغیرهای وضعیت تأهل، سابقه‌ی کار، سن، شرکت و سطح تحصیلات از مدل رگرسیون چند سطحی استفاده شد.
یافته‌ها: در این مطالعه از میان 1368 کارکنان شرکتکننده، 3/42 درصد (578 نفر) روزکار و 7/57 درصد (790 نفر) نوبتکار چرخشی بودند. میانگین (± انحراف معیار) سن افراد به ترتیب در دو گروه روزکار و نوبتکار چرخشی 66/8±07/33 و 70/8±31/33 سال بود. پس از کنترل عوامل مخدوشگر در مدل سلسله مراتبی دو سطحی، برنامه نوبت‌کاری تأثیر آماری معنی‌داری بر شاخص توده بدنی نداشت (837/0=p). حدود 90 درصد از تغییرات کل، مربوط به کارکنان بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه در این پژوهش، رابطه‌ی آماری معنی‌داری بین برنامه نوبت‌کاری و شاخص توده بدنی مشاهده نشد، بنابراین انجام یک مطالعه مشابه دیگر در دوره زمانی طولانی‌تر (بیش از 4 سال) و با در نظر گرفتن متغیرهای مخدوشگر بیش‌تر برای بررسی دقیق‌تر این ارتباط پیشنهاد می‌شود. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | انجمن علمی اپیدمیولوژیست‌های ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله اپیدمیولوژی ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Iranian Journal of Epidemiology | en_US |
| dc.subject | شاخص توده بدنی | fa_IR |
| dc.subject | نوبت‌کاری | fa_IR |
| dc.subject | مرکز | fa_IR |
| dc.subject | تحلیل چند سطحی | fa_IR |
| dc.subject | داده طولی | fa_IR |
| dc.subject | عمومى | fa_IR |
| dc.title | تحلیل داده‌های طولی چند مرکزی با استفاده از مدل چند سطحی برای بررسی ارتباط بین برنامه نوبت‌کاری و شاخص توده بدنی در کارکنان شرکت‌های فولاد مبارکه و پلی‌اکریل اصفهان | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشجوی دکترای تخصصی آمار زیستی، گروه آمار زیستی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، نهران، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | استاد آمار زیستی، گروه آمار زیستی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، نهران، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشیار آمار زیستی، گروه آمار زیستی، عضو مرکز تحقیقات پروتئومیکس، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، نهران، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | استادیار آمار زیستی، گروه آمار زیستی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس ، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 13 | |
| dc.citation.issue | 4 | |
| dc.citation.spage | 346 | |
| dc.citation.epage | 355 | |
