شیوع سرمی بروسلوز در دام‌های روستایی استان بوشهر طی سال‌های 93-1391: مطالعه مقطعی

Abstract

مقدمه و اهداف: بروسلوز از مهم‌ترین بیماری‌های مشترک است. هدف، بررسی شیوع سرمی بروسلوز در گوسفند، بز و گاو روستایی استان بوشهر بود. روش کار: مطالعه مقطعی در سال‌های 93-1391 انجام گرفت. در جمعیت گاوی، از 118 روستا و 891 رأس گاو و در جمعیت گوسفندی، از 202 روستا، 526 گله و 10246 رأس گوسفند و بز (3064 رأس گوسفند و 7182 رأس بز) نمونه‌برداری شد. نمونه‌ها با آزمون رزبنگال، رایت و 2 مرکاپتواتانول آزمایش شدند. یافته‌ها: در جمعیت گاو روستایی، 24 روستا از 118 روستا، 34/20 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 73/28-49/13) و 30 رأس گاو از 891 رأس گاو، 36/3 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 77/4-28/2) و در جمعیت گوسفند و بز، 89 روستا از 202 روستا، 06/44 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 20/51-10/37) ، 142 گله از 526 گله، 27 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 31-25/23) و 335 رأس گوسفند و بز (119 رأس گوسفند و 216 رأس بز) از 10246 رأس گوسفند و بز، 27/3 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 63/3-93/2)، سرم مثبت بودند. شیوع بروسلوز در سطح فردی مجموع دام‌ها در سال 1391 (53/3 درصد) به طور معنی‌داری بیش‌تر از سال 1392 (59/2 درصد) بود (02/0P=). در مجموع 3 سال، شیوع بروسلوز در گوسفندان (88/3 درصد) به‌طور معنی‌داری بالاتر از شیوع در بزها (3 درصد) (02/0P=) و شیوع در جنس ماده (52/3 درصد) به طور معنی‌داری بالاتر از جنس نر (58/1 درصد) بود (001/0P< ). نتیجه‌گیری: با کاهش میزان شیوع، واکسیناسیون و تست و کشتار دام‌های آلوده می‌تواند موجب کنترل بیماری در جمعیت دامی شود.